Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2019

.... Σκουπιδάκι από τον αέρα ειναι ρε μάνα .. ! Δεν είναι τίποτα ...!


Έλα  ρε  μάνα    να τα πούμε  .... ¨Έλα ,  στάσου να σου φέρω το μπαστουνάκι σου ..... Αααα  ρε  μάνα  όλο στην κουζίνα  το ξεχνάς .  Περίμενε  μισό λεπτό , οοοοριιιστε  και το μπαστουνάκι σου . Κάθισε   ωωωωπππαα !!! Μια  χαρά !  Πες μου τι κάνει η παρέα εκεί πάνω ?  Χιονίζει καμιά στάλα ??   Εδώ?  Εδώ  όλα καλά  μην έχεις έννοια . Ο Πέτρος , η Δέσποινα , η Μαρία .  Τα Χριστούγεννα  ήρθαν και τα παιδιά  από την Σύρο , τα εγγόνια , τα δισέγγονα , πάντα ρωτούσες για όλους !  Αααα!  Και το σκυλάκι μας μάνα  , ο Περού ! Τον θυμάσαι ? Τώρα που σου γράφω στέκει δίπλα μου κουλουριασμένος   !! Και γι αυτόν,  ρωτούσες ..!  Τι  κρατώ στα χέρια μου ??   Ναί !  Σωστά μάντεψες  είναι το τετράδιο σου. Το ξεφυλλίζω . Είναι αυτός ο αέρας που φυσάει . Μπρος - πίσω , μπρος πίσω .  Ανεμοδέρνει τις σελίδες του  και όχι μόνο . 
    ¨Έλα  μη συννεφιάζεις  τώρα   , δεν  είναι τίποτα . Δεν είναι  δάκρυ ! Σκουπιδάκι!  Ενα σκουπιδάκι  είναι  ρε  μάνα ! Από τον αέρα .  Από τον αέρα που φέρνει στον νου το βλέμμα σου . Α  ρε  μάνα  ακούω την φωνή σου , το σούρσιμο των ποδιών σου . Έλα μην συννεφιάζεις  πάλι . Αλήθεια σου λέω , ενα σκουπιδάκι μπήκε  στα μάτια μου . Ααααα!  Στάσου  να σου διαβάσω κάτι από  αυτά που έγγραφες .  Θυμάσαι ?  ¨Όλα ατάκτως  στοιχισμένα , λαβωμένα βέβαια  από την μάστιγα της ανορθογραφίας . Όχι ρε μάνα . Μη ζητάς συγγνώμη  δεν φταις εσύ ..  ¨Άκου λοιπόν μάνα:
     <<  Ψάχνω  να  βρω  μες την ζωή 
            και  σ  ένα  καταλήγω 
            πως  τα ωραία  στη ζωή 
            πάντα  κρατάνε  λίγο .

            Και με σπασμένα τα φτερά
            μπορεί ο αετός ν  αντέξει 
            Στην πιο μεγάλη θύελλα 
            μονάχος  θα παλέψει .

           ¨Ήθελα να περπατήσω 
            μήπως λίγο και χαρώ .
            Να γνωρίσω  και τον κόσμο 
           στο χωριό που κατοικώ .. !   >> 
  
   ... Μα  γιατί δεν με πιστεύεις  ρε μάνα  ,  δεν ειναι τίποτα . Σκουπιδάκι  από τον αέρα  είναι  ...  
    ...  Να....  Για   δες ....  !... ¨ Έφυγε ... ! 
                                      κυρ...  σαμ ... 

1 σχόλιο:

Κωνσταντίνα είπε...

Κυριάκο, σε ευχαριστώ, που γράφεις τόσο όμορφα κείμενα και σε παρακαλώ, επειδή η μαμά σου, είχε πολύ μεγάλο ταλέντο στο γράψιμο ποιημάτων, να παραθέτεις που και που ποιηματά της, τα οποία είναι τόσο όμορφα, όσο και τα δικά σου...είχες από που να πάρεις! Η κυρά Στέλλα ήταν δημιουργός, πραγματικά όμορφων αναγνωσμάτων, που είναι άξια δημοσιοποίησης. Μην μας στερήσεις, αυτή την ευκαιρία...να τα γνωρίσουμε!