Κάτι φορές είναι ορισμένα όνειρα που καρφώνονται η ορθότερα μας καρφώνουν σε ονειρεμένα βήματα , τα οποία με την σειρά τους μας ξεναγούν σε άλλου είδους τοπία και διαδρομές .
Ήταν λέει πρωί . Ανοίγω την πόρτα του σπιτιού για να βγω έξω και σκοντάφτω ξαφνικά σε μια πανομοιότυπη εικόνα . Όλα . Μα όλα τα σπίτια ίδιο σχήμα μέγεθος και χρώμα . Έκπληξη η πρώτη αντίδραση .
Λευκά κατάλευκα όχι από χιόνι , όλως περιέργως από χτισιμιού τους-- κατά το γεννησιμιού τους -- σύμφωνα με την λαϊκή ρήση . Ένας πάλλευκος μανδύας ως Λευκός Πάνας ευχαρις , αλλοπαρμένος . Και τ αυτοκίνητα λέει στο δρόμο πειθαρχημένα στα χιλιόμετρα τους , ντυμένα και αυτά στο λευκό χρώμα , συμπληρώνουν το τοπίο μοιράζοντας την καλημέρα τους . Δεν ξέρω πως με ποιο τρόπο κάθε τόσο η κόρνα τους παπαγαλίζει την καλημέρα .
Τα δε περίπτερα -- εναπομείναντα -- λέει πάνω σε ρόδες διασχίζουν τους δρόμους της πόλης μ ενδιάμεσες στάσεις .
Την ίδια στιγμή λέει ένα σμήνος από λευκά κάτασπρα πουλιά πετούν σε χαμηλό ορίζοντα . Τότε λέει αρχίζει να πέφτει καταρρακτώδης βροχή . Γίνομαι μουσκίδι , παρ όλα αυτά δεν νιώθω κρύο , παρά μόνο ένα ακατάπαυστο νευρικό γέλιο . Σε λίγο το γέλιο μου σβήνει . Εγώ λέει όχι . !!
Η απρόσμενη λευκή ισοπαλία μου δημιουργεί ασυνείδητα το σύνδρομο του λευκού χρώματος . Από την άλλη μία λευκή περιστέρα εκτελώντας πτήση σε χαμηλό ορίζοντα αναγγέλλει με περίσσια λευκή λαλιά τ ακόλουθα :
Τ αυτοκίνητα λέει θ αποκτήσουν δική τους φωνή , έτσι ώστε να επιλέγουν τους ιδιοκτήτες . Τα περίπτερα λέει θα μετατραπούν σε κυλιόμενα , ώστε να μπορούμε να τα καλούμε ανά πάσα στιγμή με ειδικό χειριστήριο , το λεγόμενο περι- κοντρολ . Οι εφημερίδες λέει θα έχουν τουλάχιστον μια λευκή σελίδα , οι δε λοιπές σελίδες θα φιλοξενούν ειδήσεις με ψιλά γράμματα . Αυτά είπε η λευκή περιστέρα και συνέχισε την πτήση της σε χαμηλό ορίζοντα .
Τότε λέει καλώ κι εγώ με το περι-- κοντρόλ ένα περίπτερο , ζητώ χαρτί και μολύβι και προσπαθώ λέει ν αποτυπώσω ότι δια γυμνού οφθαλμού προλαβαίνει η ταπεινή μου όραση . Όμως το αποβραδίς ξεχασμένο ραδιοφωνάκι στη διαπασών επιμένει με το << ... ακριβό μου διθέσιο ... >> . Ταράζομαι έως ότου αντιληφθώ τι γίνεται , διότι συνειρμικά ανησύχησα για την τύχη του ακριβού μου ποδηλάτου .
Ξυπνώ ! Ρίχνω μια προσεχτική ματιά γύρω μου , όλα ήταν στη θέση τους . Εκτός από μια λευκή σκόνη που αιωρείτο , απομεινάρι του ονείρου .
Είπα μέσα μου για μια στιγμή να συνεχίσω το λευκό υφάδι , αλλά σκέφθηκα πως τώρα πια δεν ... λέει .. !!!
κυρ... σαμ ....
Ήταν λέει πρωί . Ανοίγω την πόρτα του σπιτιού για να βγω έξω και σκοντάφτω ξαφνικά σε μια πανομοιότυπη εικόνα . Όλα . Μα όλα τα σπίτια ίδιο σχήμα μέγεθος και χρώμα . Έκπληξη η πρώτη αντίδραση .
Λευκά κατάλευκα όχι από χιόνι , όλως περιέργως από χτισιμιού τους-- κατά το γεννησιμιού τους -- σύμφωνα με την λαϊκή ρήση . Ένας πάλλευκος μανδύας ως Λευκός Πάνας ευχαρις , αλλοπαρμένος . Και τ αυτοκίνητα λέει στο δρόμο πειθαρχημένα στα χιλιόμετρα τους , ντυμένα και αυτά στο λευκό χρώμα , συμπληρώνουν το τοπίο μοιράζοντας την καλημέρα τους . Δεν ξέρω πως με ποιο τρόπο κάθε τόσο η κόρνα τους παπαγαλίζει την καλημέρα .
Τα δε περίπτερα -- εναπομείναντα -- λέει πάνω σε ρόδες διασχίζουν τους δρόμους της πόλης μ ενδιάμεσες στάσεις .
Την ίδια στιγμή λέει ένα σμήνος από λευκά κάτασπρα πουλιά πετούν σε χαμηλό ορίζοντα . Τότε λέει αρχίζει να πέφτει καταρρακτώδης βροχή . Γίνομαι μουσκίδι , παρ όλα αυτά δεν νιώθω κρύο , παρά μόνο ένα ακατάπαυστο νευρικό γέλιο . Σε λίγο το γέλιο μου σβήνει . Εγώ λέει όχι . !!
Η απρόσμενη λευκή ισοπαλία μου δημιουργεί ασυνείδητα το σύνδρομο του λευκού χρώματος . Από την άλλη μία λευκή περιστέρα εκτελώντας πτήση σε χαμηλό ορίζοντα αναγγέλλει με περίσσια λευκή λαλιά τ ακόλουθα :
Τ αυτοκίνητα λέει θ αποκτήσουν δική τους φωνή , έτσι ώστε να επιλέγουν τους ιδιοκτήτες . Τα περίπτερα λέει θα μετατραπούν σε κυλιόμενα , ώστε να μπορούμε να τα καλούμε ανά πάσα στιγμή με ειδικό χειριστήριο , το λεγόμενο περι- κοντρολ . Οι εφημερίδες λέει θα έχουν τουλάχιστον μια λευκή σελίδα , οι δε λοιπές σελίδες θα φιλοξενούν ειδήσεις με ψιλά γράμματα . Αυτά είπε η λευκή περιστέρα και συνέχισε την πτήση της σε χαμηλό ορίζοντα .
Τότε λέει καλώ κι εγώ με το περι-- κοντρόλ ένα περίπτερο , ζητώ χαρτί και μολύβι και προσπαθώ λέει ν αποτυπώσω ότι δια γυμνού οφθαλμού προλαβαίνει η ταπεινή μου όραση . Όμως το αποβραδίς ξεχασμένο ραδιοφωνάκι στη διαπασών επιμένει με το << ... ακριβό μου διθέσιο ... >> . Ταράζομαι έως ότου αντιληφθώ τι γίνεται , διότι συνειρμικά ανησύχησα για την τύχη του ακριβού μου ποδηλάτου .
Ξυπνώ ! Ρίχνω μια προσεχτική ματιά γύρω μου , όλα ήταν στη θέση τους . Εκτός από μια λευκή σκόνη που αιωρείτο , απομεινάρι του ονείρου .
Είπα μέσα μου για μια στιγμή να συνεχίσω το λευκό υφάδι , αλλά σκέφθηκα πως τώρα πια δεν ... λέει .. !!!
κυρ... σαμ ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου