Μισάνοιχτο παράθυρο .!

 

Μισάνοιχτο παράθυρο, τι ν' αποσώσει από τους διψασμένους θορύβους που εισβάλουν σαν εξαγριωμένο μελίσσι και σου λοξοδρομούν τη ροή της σκέψης σου. Τι  ν' αποσώσει κανείς από τις μισάνοιχτες αλήθειες που λαμπυρίζουν στη γενικότερη σκοτεινιά που εισρέει από τις γρίλιες του μισάνοιχτου παράθυρου.

Τι ν αποσώσει κανείς όταν σκοντάφτει στις αράδες ενός σκονισμένου σημειώματος που ως πουλί πετούμενο λικνίζεται στον αγέρα, αιωρείται και περνά από το μισάνοιχτο παράθυρο  για να προσγειωθεί εντός .
Τινάζω τη σκόνη του χρόνου και αφήνω το βλέμμα μου να περιπλανηθεί στις πολυκαιρισμένες γραμματοσειρές :

Είπα μέσα μου, πάλι είσαι μόνος κι απ τον πιο μόνο.
Ντάνιασε λοιπόν τον πόνο

 το φορτίο είναι βαρύ κι ο δρόμος μακρύς.
Έχει αρκετές παγίδες μα και φτερωτές ελπίδες.
Όσο για τις στροφές, μην ελπίζεις όπως χθες.
Είπα μέσα μου

 είσαι πιο μόνος απ τον μόνο
ντάνιασε λοιπόν τον πόνο.

Φρόντισε παρών να είσαι
την σιωπή των αμνών λύσε.
Βρέχει τόση μοναξιά

 πρωτοσέλιδα ρηχά.
Υγρά χιλιόμετρα υγρή διαδρομή
ίσως το δάκρυ είναι που ηχεί.
Και τι δε θα έδινα τώρα δα
να σταματήσω εδώ να
στη μέση αυτού του δρόμου
δόξα και τιμή του πόνου.

Συντροφιά μου η μάννα πένα
το μελάνι της φόβου γέννα.
Θέλω να φύγω να σωθώ
 με κρατά όμηρο και πονώ.

Γυρίζω σελίδα στη ζωή μου
θανάτου χρώμα η ευχή μου.
Σημείωμα αφήνω

 βουτιά στο κενό
η μέθη της νύχτας  δίνει  ρυθμό.
Το νιώθω πως θα τα καταφέρω
άλλο πια δεν υποφέρω.

Ζητώ συγνώμη απ τους λίγους
τους ανθρώπινους τους ήλιους.
Τούς ευχαριστώ πολύ
θα τους αγαπώ κι εκεί.

            κυρ..σαμ