ΣΧΕΔΙΑ-- ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ -- ΣΤΕΚΙ ...!

 

           ΣΧΕΔΙΑ – ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ- ΣΤΕΚΙ.. !

Χρονοβόρα η έναρξη του σημειώματος  λες και κάτι έχει σκαλώσει  στο νου και εμποδίζει την στοχοπροσήλωση της σκέψης .

Από την μια   η αποφώνηση  της χθεσινοβραδινής  θεατρικής παράστασης  :

  Ένας καταπληκτικός καταθλιπτικός  με τον Αντώνη  Καλομοιράκη    στο θέατρο Άλφα ( Αθήνα )  ..

 Από την άλλη  η βάσανος  ακολουθία των αναγκαίων θεραπειών προς αναχαίτιση  χρόνιων   δυσκολιών υγείας  παρεμβαίνει  στον βηματισμό μου γκριζάροντας  τον χαλαρωτικό περίπατο στο κέντρο της Αθήνας . Πώς να ξεφύγω ?  

 Νιώθω εγκλωβισμένος  σ ένα ερμητικά κλειστό σπίτι .

Σπίτι με  νήματα να περιστρέφονται στον εσωτερικό χώρο του . Χρωματιστά  λεπτεπίλεπτα  σε μια ακαθόριστη αλλά αέναη κίνηση .

Ανοιγοκλείνω τα μάτια και αυτά επιμένουν . Απλώνω το χέρι στην τύχη  και πιάνομαι  , τραβώ με προσοχή ..!  Που  με οδηγούν?

Αθήνα . Κέντρο.  Νικίου και Κολοκοτρώνη . Στέκι  Συλλογικής και κοινωνικής ωφέλειας   << . ΣΧΕΔΙΑ >> .

 Τα επόμενα λεπτά με βρίσκουν για μία ακόμη φορά  μέσα στον ιδιαίτερα  διακοσμημένο χώρο , προς άγραν ξεκούρασης   και ταχτοποίησης  εικόνων  από την χθεσινοβραδινή παράσταση και όχι μόνο ..

Σε λίγο μια διάφανη μινιατούρα  ποτηριού . Στο εσωτερικό του περίπου  στο μέσον  ένα κοίλο διαχωριστικό επίσης γυάλινο ,  θέση για  το εσπρεσάκι  . Η αξιοπρόσεκτη αρχιτεκτονική  ιδέα  εφαρμοσμένη  επάνω του μου προκαλεί αμηχανία και δισταγμό να διαταράξω την ισορροπία  του όλου  μικροσκοπικού διάφανου κόσμου .

Προτιμότερο ν α το βλέπει κανείς  παρά να παρέμβει στην λύση του όλου σχήματος . Μια σταλιά κι όμως εκπέμπει  έναν γυάλινο κόσμο . Για  δες ! Καθώς το παρατηρώ  φαντάζει πότε σαν κολυμπήθρα  και πότε σαν κλεψύδρα !

Λιγοστοί άνθρωποι έμπαιναν , έβγαιναν . Ο καθένας κάθε μία  στο δικό τους μικρόκοσμο . Διαφορετικοί αεροδιάδρομοι . Απογείωση . Προσγείωση. Εναλλασσόμενοι πυλώνες .

Ωστόσο η σκέψη μου στο Καταπληκτικός  καταθλιπτικός !   Ο ήρωας   όντας ψυχολόγος –συγγραφέας  βιβλίων ενισχυτικής  αυτοπεποίθησης  λαβωμένος από έρωτα δοκίμαζε τρόπους αυτοκτονίας  πλην όμως όλο κάτι συνέβαινε  και αποτύγχανε ..  Κι ενώ επεξεργαζόμουν τον ηθικό αυτουργό  ξαφνικά ένας κύριος  μπαίνει στο στέκι και :

----- Πρόβλημα η γραμμή 3  του  Μετρό  , απόπειρα αυτοκτονίας….

------ Πάλι ???

Ο  δε  μπάρμαν  συμπληρώνει

----- Αυτό δεν είναι καλό ….

Παγωμάρα στιγμιαία .. Ανταλλαγή  βλεμμάτων και φωναχτών σκέψεων …Επιστρέφω  στον  γυάλινο μικρό κόσμο  το εσπρεσακι με περιμένει καρτερικά ,του  ζητώ τα πεινά συγνώμη  και διαταράσσω την ισορροπία ..Ακουμπώ το ποτήρι  στο πάλλευκο  μάρμαρο  , το βλέμμα μου τρέχει έξω από το παράθυρο  όπως και οι ανυποψίαστοι περαστικοί …

Πιάνω  εκ  νέου το νήμα της επεξεργασίας για τον ..ηθικό αυτουργό .. !!!

                                        κυρ...σαμ..