Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013

...κάθε που βγαίνει ο ήλιος ..!!!

 Κάθε  που  βγαίνει   ο  ηλιος
πάνω  μου  γέρνει  λίγος
κλείνω  τα  μάτια  διώχνω  το  φως
σκόρπια  κομμάτια  τα  τι  και  τα  πως

Οι  εκκρεμμότητες  κοχλάζουν
δαίμονες  ειναι  που  αγιάζουν
κλείνω  τα  μάτια  μα  θαρρώ
βαθιά  μου  στήνουν  χορό

Μου  παίρνει  ώρα  μου  παίρνει  χρόνο
ξεσπά  μπόρα   και  οχι  μόνο
άγραφος  παλιός  νόμος
ο  ανήφορος  αδολος  πόνος

Κάθε  που  βγαίνει  ο  ηλιος
μάθε  μη  λες  αντίο
ρίξε  ενα  βλέμμα  γύρω
σώσε   αν  θες   το  τοπίο
στα   τι  και  τα  πως  πες  αντίο

Κάθε  που  βγαίνει  ο  ηλιος
ρίξε  ενα  βλέμμα  ο  ιδιος
πάρε  πέννα  και  χαρτί
βάλε  χρώμα  και  γιορτή
Δώσε  αέρα  στην  ψυχή
παρών   νιώσε  στη  ζωή .
           κυρ....σαμ....

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013

...ο κύριος μες την λιακάδα ...!

Με  γράμματα  μικρά
και  την  σιγή  μελάνι
ο  κύριος  μες  την  λιακάδα
ο  κύριος   που  με  κοιτάει
γράφει  σβήνει   δεν  μιλάει
μες  την  δίνη  του  γελάει .

Λέξεις  φράσεις  σημειώνει
αλλες  πράξεις  δεν  σηκώνει
τα  δάχτυλά  του
έλικας  στα  όνειρά  του
Αγέρι  γίνεται   φυσάει
νιώθει  πως  ψηλά  πετάει.

Βίος  πραμμάτεια  και  ψυχή
ακροβάτες   σε  σχοινί
σημειώματα  και  άλλα
στο  μυαλό  του  κάνουν  τραμπάλα .

Γράφει  σβήνει   σημειώνει
τα  κομμάτιά  του   ενώνει ,
ο  κύριος  μες  την  λιακάδα
με  την  μνήμη  πάει  βαρκάδα .

Δέκα  χρόνια  πέρασαν   πια
απο  τότε  που   ειπε  γειά
δίχως  πίσω  να  κοιτάξει
φοβηθεί   και  γνώμη   αλλάξει  .

Μα  το  αγέρι  ειναι  δυνατό
σκόρπιο  του  ερωτος  το  φως
αυπνες  λέξεις  μαχαίρια
κουβέντα  ανοίγουν  με  τ  αστέρια .

Το  σπίτι  εκεί  στο  Περιστέρι
τι  ν  απέγινε  ποιος  ξέρει
άφαντες  σελίδες  εδώ  κι  εκεί
τρύπιο  ταβάνι  πέφτει  βροχή.

Γράφει  σβήνει  σημειώνει
τα  κομμάτια  του  ενώνει
ο  κύριος  μες  την  λιακάδα
με  την  μνήμη  πάει  βαρκάδα .

 IPID #151     CWID # 1559

..... (    κυρ ...   σαμ ..)










Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

......σε λίγο ο ήλιος ανατέλλει ???

.....  στον    ήλιο  στον  αέρα   απλώνω    το  μελάνι   
        με  μανταλάκια  ευθραστα  , χρωματισμένη  μπουγάδα
     δες  πως  ανεμίζει  και  φυραίνει  από  την  πλύση .
       Τώρα  πια  λέξεις  αρωματισμένες  με  φρέσκια  διάθεση 
       ντύνουν    την  κάθε  σκέψη  . Συνεχώς  προβάρω   σε  καθρέφτες
       εσφαλμένων   αντιλήψεων  !  Μοιραία  αντανάκλαση !
      Ξεθοριασμένοι   υπό-τιτλοι  λούζονται   στην  αλμύρα  των  δακρύων 
       Υγρές  διαδρομές  αυλακώνουν   το  πρόσωπο  . 
       Ενα  μυστικό  τοπίο   εκρυθμης  θλίψης  αναρριχάται  ,  ο  παφλασμός  του
      δίνει  ρυθμό  και  ανασαιμιά  ....   σε  λίγο  ο  ηλιος   ανατέλλει ???
                                .....   κυρ ...  σαμ ....

Πέμπτη 4 Ιουλίου 2013

.... και οτι σαρώνει το αεράκι ...!

...σταλαγματιά.....σταλαγματιά  ...  πέφτει  η  ιδέα   και  γεμίζει  η  χοάνη  των  προτάσεων  .  Τρέχεις    να  προφθάσεις  ενα   "  κακό "   που  ηδη  σ  εχει  προσπεράσει  και  καθ  οδόν   οπως  εισαι  τυλιγμένος  με  μακρόσυρτο   λαχάνιασμα  κάνεις  εναν  ε-λιγμό    για  ν   απο-σώσεις   τον  λυγμό  της  από-γνωσης !
      Σκύβεις   πάνω  στην  λευκή  κόλα  ,  αγνοείς  προς  στιγμή  την  υγρή   σχηματοποιημένη  στάμπα   , κόντρα  φιγούρα  αφου  καθως  την  παρατηρείς   σε  παραπέμπει  σε  νησάκι  του  Αιγαίου .  Ποιό????  Μα  δεν  εχει  και  τόσο  σημασία  ! Αναπνέεις!  Και  οσο  να  πεις  αυτο  εχει  την  ξεχωριστή  του   αξία !Τουλάχιστον  ακόμη ! Αναπνέεις  τον  μπουχό   που  αφήνει  το  τρεχαλητό  των  λέξεων  ,  την  ιδια  στιγμή  που  η  αλμύρα  των  δακρυων  γεωμετρεί  τους  εσωτερικούς  διαδρόμους  οπως αυτοί   απο-τυπώνονται  στην  υγρή  σχηματοποιημένη  στάμπα !!!
     Ξεκινάς   χαλαρα  το  ταξίδευμα  σου  .  Στιγμές  παρατεταγμένες   αλλά  και  σκόρπιες ,  κουβεντολόι    με  λοιπές  παρενέργειες ,  και  οτι  σαρώνει  το  αεράκι   που  φυσά   και  δροσίζει  τον  πηγαιμό  σου  !
        Κι  ετσι  σταλαγματιά....σταλαγματιά... με  ανεμόσκαλα   φυγαδεύεις    την  εκρυθμη  θλίψη   στην  υγρή  σχηματοποιημένη   στάμπα  !  ...  Στο  " νησάκι  "  του  Αιγαίου !!!
                                                         ......  κυρ....  σαμ....

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Φυγή προς τα πού ???

....δεν  ξέρω  αν  θα  πρέπει  να  το  σκεφθω  η  ν  απαντήσω   αμέσως   στον  εαυτόν  μου....αλλά  ο  τόπος  που  μεγάλωσα  ,  οι  μυρωδιές  της  γειτονιάς  ,οι  φίλοι  και  παλιοί  συμαθητές  εχουν  γραπωθεί    επάνω  μου  .  Νιώθω  την  ανάσα  τους  καυτή  και  το  βλέμμα  τους  να  με  διαπερνά κάθε  που  η  βαλίτσα  με  την  λιγοστή  πραμμάτεια  μου  περιμένει  την  απόφαση  μου . Μου  αρέσουν  τα  ταξίδια ...ΧΜ!  Χμ!  Μα  τι  λέω???   Και  σε  ποιόν  δεν  αρέσουν??  Οχι  ετσι  ρε  γαμώτο ! Αναγκαστικά !  Αυτό  δεν  ειναι  ταξίδι ,  ειναι  φυγή !!!  Φυγή  προς  τα  πού ???   Και  πως  να  γυρίσεις  πίσω  τον  χρόνο ....  γίνεται??  Δεν  γίνεται !  Τόσα  χρόνια  διάβασμα  σπουδές  και  το  αποτέλεσμα  ??  Να  μαι   τώρα  δω   στα  χρόνια  του  Χριστού   μπροστά  σε  μία  βαλίτσα   ανεργος  απένταρος    να  ζυγιάζω  την  σκέψη  μου ......
       Εκεί  στα  δύσκολα  ποιός  θα  βοηθήσει ?  Εδω  τουλάχιστον  νιώθεις  κάποια  ζεστασιά ..! Εδώ  θα  μείνω  !!!
      Ηλιοβασιλέματα  βουτηγμένα  στη  θάλασσα   τσίπουρα  να  δένουν  την  παρέα  μας   και  ενα  μεθυσμένο   γαμώτο  για  τα προδομένα   ονειρα  μας . Δεν  ξέρω  πως  και  γιατι  καταφέρναμε   με  την  κουβέντα   και  σβήναμε  την  φωτια  του  ονείρου ...  απογοήτευση  ,  πόνος ,  θυμό , εκνευρισμό  ....  και  ολόγυρα    ολα  κάρβουνο !   Κι  ομως  η  καρδιά  μου  χτυπά  ακόμα .  Την  ακούω .  Πατώ  στην  γή  ,  σηκώνω   ψηλά   το  βλέμμα  ,  ουρανός !  Ουρανός  και  γή .  Ανω  και  κάτω  άκρα    και  το  σώμα  μου  βροχή .!   Οχι  πως  φοβάμαι   τον  θάνατο  ,  αλλά  σκιάζομαι    για  οσα  δεν  πρόλαβα  να  κάνω  , σωστότερα  για  οσα  δεν  μ  αφήσανε  να  κάνω .  Για  τους  διπλωματούχους   διαχειριστές  της  δημόσιας  μοναξιάς    ημουν  αγραφο  χαρτί ! Μιλάς  και  χάνεις  την  δουλειά σου .  Μιλάς  και  χάνεις  την  ζωή  σου ..  Κι  ομως  ναί  η  καρδιά  μου  χτυπά  ακόμα . Την  ακούω  που  μου  λέει   εδω  να  μείνεις .!
     Οι  φίλοι  μου  φευγουν  !  Οι  φίλοι  μου  διώχνονται  αναγκαστικά    και  αυτό  ειναι  το  γαμώτο !  Μαζί  τρέχαμε   κλάψαμε  γελάσαμε  πονέσαμε .  Μοιραστήκαμε  στιγμές  και  κοπάνες  απο  τα  Σχολιά  μας  !  Λυπάμαι !  Καιρός  να  πιαστούμε   από  αυτά  που  έχουμε    και  απο  αυτά  που  μπορούμε  να  δημιουργήσουμε .  Λυπάμαι  εδω  θα  μείνω  ! Ισως  αυτή  η  απόφαση  μου   σας  παραξενεύει  αλλά  οι  μνήμες  προσπερνούν  καταλαγιάζουν   και  μας  τυλίγουν  σε  μια  ιδιότυπη  ομηρία ! Ναι  συγχωρέστε  με  ... εδω  θα  μείνω !!!
     Μας  αναγκάζουν   ν  αφήσουμε  τον  τόπο  μας  !  Ψάχνουμε  για  καλύτερη  ζωή  ,  απλή  επιβίωση  ,  τρέμουμε  μη  και  αρρωστήσουμε  γιατι  τότε  ποιός  μας  σώνει??
       Κάποτε  θάρθει  η  στιγμή   που  ο  αντίλαλος   απο  το  ουρλιαχτό  μας  θα  γκρεμίσει  τα  σιωπηλά   τείχη    και  τα  πολυκαιρισμένα   συνθήματα   θ  αποκτήσουν   τέτοια  ζωντάνια  και  πνοή  που  θα  σκεπάσουν  δρόμους  και  πλατείες .Και  απο  αυτό  το  προσκλητήριο  δεν  θα  ήθελα  να  λείψω  .  Εχω  άκρες  συγγενείς  δηλαδή  στον  Καναδά ....αλλά  αγαπώ  τον  τόπο  μου  ,  την  ποδηλατάδα  μου  , θα  το  παλέψω  ,  δεν  θα  υποκύψω  στον  εξαναγκασμό   εδω  θα  μείνω ...!!!
      Ο   ενας   χρειάζεται  τον  άλλον  .  Αν  φύγουμε  ολοι  οι  φωνές  μας   λιγοστευουν   το  ιδιο  και  οι  ελπίδες  μας  οχι  δεν  θα  τους  κάνω  την  χάρη  να  εγκαταλείψω  την  προσπάθεια  ,  από  την  δυσκολια    γεννιέται   η  δύναμη ..! Εδώ  ο  ηλιος  αλλιώς  καίει ! Καλημερίζουμε  τον  γείτονα  , αποσώνει  η  ζάχαρι  ο  καφές  και  ζητάμε  λίγο  απ  τους  διπλανούς  μας  .   Το  άρωμα  της  αλληλεγγύης  ειναι  μεθυστικό .  Επειτα  αυτούς  που  αφήνεις  πίσω  σου  ποιος  θα  τους  στηρίξει?  Αντε  και  βρίσκεις  τα  ναυλα  για  τα  εισιτήρια    ποια  η  τύχη  αυτών  που  αφήνεις  πίσω  σου ??
    Λυπάμαι  φίλε  που  θα  σε  στενοχωρήσω   αλλά  εδω  θα  μείνω !!!
         Κάθε  φευγειό  κρυβει  κι  εναν  λόγο  μια  αφορμή  .  Ο  πόλεμος  κρατα  τα  πρωτεία ,  ειτε  οικονομικός  πόλεμος  ειτε  πραγματικός  με  αληθινά  πυρά   οι  συνέπειες  ειναι  το  ιδιο  ολέθριες  .  Σωματικά  και  ψυχικά  .  Χωρίς  δουλειά  στο  κατώφλι  της  επόμενης  μέρας. Υπάρχουν  βομβαρδισμοί  και  βομβαρδισμοί ! Η  βόμβα  που  πέφτει   στο  σπιτικό  μας  καιει  ανθρώπους   και  νοικοκυριά ,  και η  βόμβα  της  ανεργίας  που  σαρώνει   τις  οικογένειες  μας προξενει  κραδασμούς με  αλυσιδωτές  συνέπειες . Δεν  το  ευχομαι  σε  κανένα ! Πως  ξεδιψά  το  βλέμμα οταν  γύρω  εικόνες  γκρίζες  ξετιλύγονται  ! Κι  ομως  η  φωνή  της  καρδιάς  μου  μου  λέει  εδω  να  μείνεις.Την  ακούω  παρ  ολους  τους  θορύβους  που  παρεμβάλλονται .Ναι  συγχωρέστε  με  εδω  θα  μείνω .                            
    
 ------   Υστερόγραφο : Το  εν  λόγω  κείμενο  συμπεριελήφθη  στην  θεατρική παράσταση  με τίτλο ..ΦΥΓΗ  ΠΡΟΣ  ΤΑ  ΠΟΥ ??  ΤΟ  ΑΓΟΡΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΑΛΙΤΣΑ   Μαικ  Κένι  που δόθηκε στο ΤΡΙΑΝΟΝ  απο το ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ -- ΘΕΑΤΡΟΔΡΟΜΙΟ  ΝΑΥΠΛΙΟΥ  τον  χειμώνα του 2014 .. !  
                                                                                    ......  κυρ....  σαμ ...