...Εχει ορια η ανθρωπινη ηλικια ; Παρακολουθωντας κατα βημα την προσπάθεια
ανεβάσματος μιας θεατρικης παράστασης απο κοινωνικα ευάλωτους ανθρώπους όπως
ειναι οι ηλικιωμένοι ενος ΚΑΠΗ έχουμε ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα των ανεξάντλητων ανθρώπινων δυνατοτήτων.Το βάρος των επτά η οκτώ δεκαετιων που
κουβαλούν στην πλάτη τους οχι μόνο δεν στέκονται εμπόδιο στην προσπάθεια
για έκφραση και επικοινωνία , αλλά αποτελεί διέξοδο απο μία γκρίζα καθημερινότητα, από την αίσθηση περιθωριοποίησης. Δραπετευουν από την μίζερη
τηλεοπτική << φάκα>>, ξεπαγώνουν συναισθηματικά και μέσα απο ενα γοητευτικό
θεατρικό ταξίδι , γευονται την χαρα της δημιουργίας και της κοινωνικής
προσφοράς.Με κέφι, μεράκι, ενθουσιασμό, παρουσιάζουν την << κωμική τυριγωδία >>
τους,βιώνουν ενα παιχνιδι όπου ξεχειλιζει η ανθρώπινη επικοινωνία και ζεστασιά. Με όχημα το << κοινωνικό θέατρο >> ζουν αυτην την απελευθερωτική εκδήλωση ζωής , ξεπερνούν αναστολές και αντοχές, προσδίδουν διαφορετικό νόημα και περιεχόμενο στη ζ -ωή τους...
Σκηνοθεσια.- κάμερα- παραγωγή Γιώργος Αντωνίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου