....... Τα έχουν αυτά τα μπαουλάκια ...! Δεν προλαβαίνεις να τα ανοίξεις και η μυρωδιά του χρόνου σε υφαρπάζει ..! Δέλεαρ το ΠΡΙΝ .. το πολύ ΠΡΙΝ ... το πολύ πιο ΠΡΙΝ .. !
1945 ( ??)..... Προσφυγικός συνοικισμός Νέα Κίος Αργολίδας .
Από αριστερά ο πατέρας μου Παναγιώτης η μητέρα μου Στέλλα , η θεία μου Κατίνα και ο θείος μου Παύλος ( στρατιώτης ) .. Ερωτευμένα ζευγαράκια νεανικής ηλικίας , όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η αφιέρωση της μητέρας μου ... !
..... Δέξου χαιρετίσματα από τα βάθη
δια εσένα μαράθη η αθώα μου καρδιά ...
Ενθύμιον μετά του μνηστήρ μου στη νεανική μας ηλικία ...
Εν Νέα Κίω τη 19/8/47
Στέλλα Δημητράκη
..... Σε βλέπω να κατεβαίνεις
με το βλέμμα να υφαίνεις
την αρχή του τραγουδιού ..
Με τα φτερά των ανέμων
και το θάμα των αγγέλων
στον αγέρα του παραδείσου
ο Πάνος εσύ και το παιδί σου .. !
΄Άγκυρα ρίχνω στα βαθιά
πιάστηκα από την θυμησιά
στην αρχή του παραδείσου
η φωτο εσύ και ο μνηστήρ σου ...
ενθύμιον νεανικής ψυχής σου ..
κυρ... σαμ ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου