11΄ + 1" Γκρο πλαν ........ !

                                                1

..........  και αυτή την φορά  ακτίνες  του ήλιου  καταφέρνουν  να εισβάλλουν  από τις λιγοστές  γρίλιες  του παραθύρου ....

   Με  αστραπιαία  δεξιοτεχνία υφαρπάζουν το ... θ .. της θαλπωρής ..! Το  βουτούν και το ξαναβουτούν  στην ηλιολαμπή  τους . 

   Αυτό όσο να πεις  εξαερώνει  την θαμπάδα  του .. θ...  

 Σε λίγο από το μέσα της δεξαμενής μας  με ένα γλυκό τρόπο  αναβλύζουν  λέξεις φράσεις όπως :

 Θέλω .... Θάλασσα ... Θαλπωρή ... !

                                        2 

   ...... για  εκείνον που το έβαλε στα πόδια  υπάρχει  σκόνη  , μπουχός που αφήνει πίσω του  βλαβερές  αναθυμιάσεις .... ! 

                                       3

.... ΄όπου  η ψυχή  συνηθίζει  το σκοτάδι , το ζύγι των αντοχών  γέρνει  έως ότου η επόμενη  πυγολαμπίδα  ανασύρει  το φως  κι εμφανιστεί η λάμψη .. !

                                      4

.....  εντός και εκτός  ορίων . Αιτίες και αφορμές  που μας οδηγούν στην ακροβασία του νου .   

   Δονήσεις  όπου το μυαλό  λειτουργεί σαν πρώτο βιολί .  Και από την άλλη η δοκιμασία της καρδιάς . 

Ρευστή διαδρομή ...

Ρευστή ενέργεια .....

Ρευστά τα όρια .... 

Κάτι σαν συγκοινωνούντα δοχεία .. !!! 

                                      5

.... η  αλμύρα της θάλασσας  νοστιμεύει   την γραφή . Σφυρηλατεί τις  λέξεις  με ορμή και θυμό , γεννά κύματα που προσκρούουν σε βράχια της υπομονής .

   Ζηλεμένη οικοδέσποινα  των ονείρων μας  η θάλασσα , μας ταξιδεύει  και μας ηρεμεί   κάτι φορές όμως  μας ξεβράζει  σε  αφιλόξενες ακτές ....

6

 ..... άηχες σκιές .. για δες πως χορεύουν τα γιατί .. Αργό βαρύ το τέμπο τους . Αν θες ... Θαμπό  γυαλί τα θέλω τους .... !

 7

...... κι  όπως  ο παφλασμός της θολούρας  αναμετριέται  με κάπνα , χώμα , σιωπές , ουρλιαχτά , παρά δίπλα πάνω στο άδειο πακέτο  ξεχωρίζει η υπόκλιση . 

    Η υπόκλιση  στον μαχόμενο  εαυτόν , αισιόδοξο  πύκνωμα  ηλιαχτίδα  στην αιθαλομίχλη ... Μαχόμενε μου εαυτέ λέξη κλειδί .. !!! 

                                                      8

       .......   στο πηλίκο διαθλάται η ζωή 

                κρατούμενο χωρίς πνοή 

               κομμάτια τα δεμάτια 

               της διαίρεσης  πραμάτεια 

                Και ύστερα  στο μέτρημα 

               δεν ήξερα το μέρισμα 

               της ψυχής μου η πράξη 

               πολλαπλά τα πάθη .... 

                                              9

....... σταλαγματιά - σταλαγματιά  υγρή διαδρομή  του μελανιού η στάμπα . 

        Η στράτα του απλώνει  καθώς  προχωράς τα πως και τα γιατί  κυκλώνει ....

                                          10

.........  και είναι οι σιωπές οι γεμάτες σιωπές , υγρές κουρτίνες  ριχτάρια χαρμολύπης  που απορροφούν  τις δονήσεις του πόθου . 

       Στέκομαι  μπρος στον καθρέφτη , βουλιάζω  στην γκριμάτσα του  χαμόγελου , νιώθω την αλμύρα των δακρύων μου  να  ρένει  την στιγμή του ναυαγίου  .

     Τραβώ την κουρτίνα  και με τα ακροδάχτυλα μου  διαταράσσω λίγο  την επιφάνεια  με αργές κινήσεις  σχηματίζω λέξεις .... αύριο πάλι ... έρωτας .... πόθος .. αγάπη ... νιώθω ...

                                         11

......   κι  αν σου πούν ότι χάθηκα , πρόβαλε το περιτύλιγμα της γεμάτης  σιωπής  σαν ερέθισμα  και αφορμή για καινούργιο ξετύλιγμα . 

   Καινούργια  αποφλοίωση  συναισθημάτων , σκέψεων , πόθων , επιθυμιών .. !

                                       11+1

......  ο  παφλασμός των κυμάτων  ιχνογραφεί  τ  αόρατα κάγκελα  της προσωπικής  φυλακής . 

    ΄Αραγε  ποιό αντικλείδι  ταιριάζει  για την απόδραση μας ??

     Πως  καθιστούμε  ορατά  τα  αόρατα  κιγκλιδώματα   της έξω κοινωνίας ??

                                                    κυρ... σαμ ...

......   ατυχές φωτογράφημα .. !!!