..μικρή αγραφη λωρίδα ...!!! ( 2 )
.......τινάζω τις άηχες φυσαλίδες από
το πρόσωπο μου , χαμηλώνω την ένταση
του ραδιοφώνου για να χαράξω τις
σκέψεις μου στην λευκή κόλα . Στο
λευκό χαρτί που καδράρετε διακριτικά από
κάθετες γραμμούλες ...το γνωστό όριο ..πέραν
αυτού το περιθώριο ! Μικρή άγραφη
λωρίδα !!! Το κενό απαστράπτον ! Η
λάμψη του γροθιά στην σαλεμένη γραφίδα
. Το ραδιόφωνο συντροφιά στην πτήση
.
Ντύνω το
βλέμμα με λέξεις αλεξίπτωτα ,
δοκιμάζω βουτιά στον πυθμένα . Βουτάω
λες και φοράω ρήματα όπως ...θέλωωω! Βυθίζω!
Περπατωω! Βουλιάζωωω! Αγαπωωω!
Εγκαταλείπω την στάση του
οκλαδόν προσπερνώ τις αναταράξεις και μεθώ από
το άρωμα και την ορμή των λέξεων
εξερευνώ τον βυθό και το καταλάγιασμα
της βουής όπως αυτή κοσμεί τον πυθμένα
..
Τινάζω τις άηχες
φυσαλίδες από το πρόσωπο μου ,
δυναμώνω την ένταση του ραδιοφώνου
και καθρεφτίζομαι στους στίχους του τραγουδιού :
<< …. Κι αντί να ψάχνω το κουκί και το ρεβίθι στο τέλμα αυτό που βυθιζόμαστε φτιάχνω μαζί σας το δικό μας παραμύθι γιατί χανόμαστε .. >>
Λόγια ντυμένα με το πουκάμισο της καθημερινότητας , σουλατσάρουν στο μυαλό μας ως επιθυμία , ως στόχο ως όραμα . Συνήθειες κακές ? Θα δείξει .
Μπήκαμε ήδη στην ουρά του Ιούνη και περιμένουμε με το χαρτί προτεραιότητας στο χέρι , στον ρυθμό του στοιχηθείτε
Έως ότου έρθει η σειρά μας ν απαγκιστρώσουμε την ζωή από τα …εισαγωγικά που την περικλείουν .
Κι έτσι όταν συμβεί αυτό εκτός εισαγωγικών η αλήθεια των ονείρων μας θα ανατείλει ως ουράνιο τόξο ..
Τραβώ την κουρτίνα παραμερίζοντας τις έγνοιες που σαν μελισσολόι γυροβολεί στο μυαλό …
Τραβώ την κουρτίνα προσπερνώντας απρόσκλητες σιωπηλές φιγούρες , σκιές που αφήνουν τα χνάρια τους με φειδωλή διάθεση .
Τραβώ την κουρτίνα δίνοντας χώρο στο βλέμμα να αποτυπώσει τις λιγοστές αράδες καρφιτσωμένες στον απέναντι τοίχο εν είδη συνθήματος .:
…< Μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πως την πραγματικότητα ν αλλάξουμε … > Μπ. Μπρεχτ
κυρ..σαμ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου