Τυχαίο στιγμιότυπο πεζόδρομου !

 

        

            Τυχαίο  στιγμιότυπο   πεζόδρομου .. !

 

Δεν  έχει σημασία  η ώρα , αν είναι  πρωί  αν είναι  απόγευμα .

Ας πούμε λοιπόν  για την καθαρότητα της εικόνας  πως πρόκειται για  πρωί .

Ναύπλιο. Η πόλη  δοκιμάζει τα πρώτα ξεμουδιάσματα  από τον ύπνο .  Πάρκο Κολοκοτρώνη με τον ήρωα  καβάλα στο άλογο του  να δείχνει  με την παλάμη του  βουτηγμένη στην σιγουριά  το ίδιο πάντα σημείο .

Στις παρυφές του πεζόδρομου  δειλά  δειλά  ξεδιπλώνεται η καινούργια ημέρα .

-----  Καλημέρα …!

-------  Που την είδες την καλημέρα ?

Χωρίς να διακόψει  το τέμπο της χορογραφίας , απαντά  η κυρία  με το κίτρινο γιλέκο  και με εμφανή σημάδια κούρασης . Το πρόσωπο της  λουσμένο στον ιδρώτα – προχωρημένος καύσωνας – σαρώνει με την σκούπα  ρυθμικά  τα φύλλα  των δένδρων πέρα  δώθε .

Θέλησα λίγο να απαλύνω τον θυμό της  και :

------  Είναι και αυτός  ο αγέρας τα πάει από εδώ  τα πάει από εκεί …..

-------  Έτσι ακριβώς ….

Συμπληρώνει  χωρίς να διακόψει  τον ρυθμό της .  Αφοσιωμένη στο σάρωμα των φύλλων  των δένδρων , λάφυρα του αγέρα και ταυτόχρονα  τροφή  στην ρυθμολογία της εξελικτικής  χορογραφίας  η οποία διεκδικούσε τον τίτλο :

Τυχαίο στιγμιότυπο  πεζόδρομου … 

Τότε δεν ξέρω πως και γιατί  επανέλαβα μέσα μου :

------ ¨Όπως και τα   ξερόφυλλα ….

Η γυναικεία σιλουέτα  με το κίτρινο γιλέκο  απορροφημένη  στο σάρωμα  απολαμβάνει  την χορογραφία με παρτενέρ   την σκούπα η οποία βέβαια και αυτή με την σειρά της συνεργάζεται άψογα  στα βήματα . Κυκλικά. Πέρα δώθε και  τανάπαλιν .

Καθώς απομακρυνόταν η κυρία με το κίτρινο γιλέκο  κάποια στιγμή λες και εξατμίστηκε  στον ορίζοντα .

 Μίκραινε … Μίκραινε .. Και από την άλλη μέσα μου μεγάλωνε η αποστροφή :

-------  Όπως τα ξερόφυλλα ….

Αυτό συμβαίνει . Πέρα  δώθε .. Σκέψεις  άλλοτε μας προσπερνούν  άλλοτε θαρρείς πως  φορούν τα παπούτσια μας  και σουλατσάρουν  σε αχανείς διαδρόμους .

Ακούμε τον βηματισμό σαν  εκο  . Κάθε χτύπος και μια καινούργια παράγραφος .. Νιώθω τις λέξεις να γλιστρούν  από παράγραφο σε παράγραφο  σαν προϊόν κεντήματος .

Σουλατσάρουν  αναζητώντας  έστω  ένα πρόσκαιρο καταφύγιο

Και το ημερολόγιο  δεν έγραφε  παρά μόνο  την υπενθύμιση  ενός διλήμματος (?)….

Είναι φρονιμότερο να δίνουμε χρόνια στην ζωή ?  Η  ζωή στα χρόνια μας ?

                          κυρ..σαμ..