ΠΡΟΣΕΧΩΣ ? ΠΑΜΕ ΠΕΡΟΥ
Αύγουστος και ο καύσωνας φλογίζει περισσότερο το ρήμα καταρρέω.
Η θάλασσα βεβαίως αμύνεται περί της δροσιάς σε βαθμό που τα κύματα είναι συνεργάσιμα απαλλαγμένα από θυμό και οργή.
Ο γοργός κυματισμός τέλειος παλμογράφος γράφει σαν καρδιογράφος πάνω κάτω ευθεία και σβήσιμο στην ακτή .
Ασυναίσθητα έρχεται στο μυαλό το φαινόμενο της παλίρροιας . Το τράβηγμα των νερών προς τα μέσα . Πλημμυρίδα και άμπωτη . Και ύστερα η αποκάλυψη του βυθού της θάλασσας
Να όμως που διάφοροι συνειρμοί γεννιούνται και στρέφουν τον προβολέα στην παλίρροια εντός μας .
Μικρές παλίρροιες αποκαλύπτουν ανείπωτα , ανομολόγητα, εν τέλει τον βυθό που ταλανίζει την σκέψη μας .
Σε μια τέτοια παλίρροια εντός σύρεται η πέννα και μέσα από γεγονότα περιπλεγμένα με ελκυστική μυθοπλασία αναδύουν το μυθιστόρημα – αφήγημα καθώς και μυρωδιές ,χρώματα , Νότιας Αμερικής.
Αναμένει καρτερικά στο συρτάρι προς το παρόν σας παραθέτω το οπισθόφυλλο …
Οπισθόφυλλο
Πάμε Περού..!
Σαν παράξενος ταξιδιώτης στέκω εμπρός σε αυτοβιογραφικά σημειώματα καλά φυλαγμένα στις γέρικες σελίδες του σπιράλ τετραδίου .
Συνομιλώ με κείμενα που ζέουν από την οσμή δολοφονημένης εφηβείας , δίνουν σχήμα σε σαρωτικές αγωνίες , υπογραμμίζουν ανθρώπινα λάθη .
Περνώ και διασπώ άθελά μου την ανασαιμιά τους , αναμοχλεύω ξεθωριασμένους χάρτες , αποκόμματα μνήμης , εικόνες από ταξίδια στη Νότιο Αμερική ατάκτως διεσπαρμένες .
Με σύμμαχο και πιστό φίλο τον Περού μοιράζομαι την περιπέτεια γραφής , οπότε αφήνω κάτω το μολύβι και τον καλώ :
…Πάμε Περού ?
Η απαρχή της βόλτας , του διαλείμματος , της αποφόρτισης , αλλά και της πιθανής εξέλιξης της ζύμης των δρώμενων .
Κάθε που επιστρέφουμε από την έξοδο ο Περού ικανοποιημένος ασχολείται με το μπαλάκι του , ενώ εγώ ο άσημος γραφιάς πιάνω το νήμα δίνοντας συνέχεια στο παιχνίδι της ακροβασίας του μύθου
Φωτίζω τα γεγονότα κάτω από το πρίσμα του πλατωνικού έρωτα ? Εσφαλμένης αντίληψης? Πιθανής οφθαλμαπάτης ?
Ο Άνθιμος η Μελίτη και στο βάθος η Gazmin
Τα μεγέθη τους τρεμοπαίζουν στο σκοτάδι όπως οι φανοί θυέλλης σε παλίρροια συναισθημάτων . Η εν θερμω γραφή λάβα φεγγαριού !
Την στιγμή που οι θάλασσες βγαίνουν από τις κρυψώνες τους γεννούν πότε πλημμυρίδες πότε άμπωτη . Οι παφλασμοί των κυμάτων σε ρόλο υποβολέα . Παλίρροια εντός …
Ο τρίποδας της φαντασίας στήνεται στο δωμάτιο πιθανοτήτων , μετατοπίζοντας την οπτική γωνία από το παρά πέντε του θανάτου στο και πέντε της ζωής .
Έρωτας- Θάνατος ! Άνω και κάτω άκρα της ζωής ! Πώς να χωρέσουν δυο σιωπές σε μία παλάμη ?
κυρ...σαμ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου