... Ειναι σε καλό δρόμο..!
.... Εχει τον δρόμο του ..!
..... Ολοι στο δρόμο .. !
Να λοιπόν που η προίκα του προφορικού λόγου μεταφέρεται χρόνια τώρα από τα χείλη της καθημερινής συνομιλίας σμίγει σε σταυρο-δρόμι με την κινηματογραφική φράση : << .. Ολα ειναι δρόμος .. >> . Η ατάκα η οποία δίνει τροφή για σκέψη , και είναι η ίδια μασημένη τροφή που ακολουθεί τον βηματισμό μας . Και ειναι επίσης η ιδια πολυπαιγμένη μαυρο-άσπρη ταινία συνήθως μεταμεσονύχτιας προβολής , που ξεδιπλώνει ησύχως ,σχεδόν αθόρυβα το σενάριο της λες και προφυλάσσει τον ύπνο μας από την εισβολή ανεπιθυμήτων ονείρων .
<< Εδώ στου δρόμου τα μισά.. >> .... Μα τι λέω ?? Μισά και πολλά βάλε ..! Αραγε πόσα δράμια υπομονής χρειάζεται η φαρέτρα μας για να σπρώξει τον χρόνο ?
Με την σκέψη υπέρβαρη και τον λαβύρινθο ν άλλάζει συνεχώς μεγέθη , η δαιδαλώδη διαδρομή αποκτά ενδιαφέρον . Ενας χαρακτηριστικός ηλεκτρονικός ήχος και στ άκρα του υπολογιστή καταφθάνει το μήνυμα : << ετσι απλά ήθελα να το μοιραστώ μαζί σου .. >> Αχνογραμμένος δάνειος τίτλος από στίχο τραγουδιού : <<.. η ζωή είναι πολύ μικρή για να ειναι θλιβερή .. >>. Ομορφο μ ευστοχες αλήθειες . Ναι ! Θαρρώ πως η ζωή ειναι μια παράσταση χωρίς πρόβα . Ενα τσιγάρο δρόμος --- για να μην ξεχνάμε και την προίκα του προφορικού λόγου --- ώσπου να το καπνίσεις << δευτερη ζωή δεν έχεις .. >>.
Ολα ειναι δρόμος.. ! Ω την ατυχία μου κάπου στο νιοστό χιλιόμετρο μαυρο σεντόνι πέφτει και σκοτεινιάζει το μυαλό . Πασχίζω να θυμηθώ την ορθή γραφή της σκοπίμως παροπλισμένης φράσης : συλλαλητήριο ..!!! Θες η σύγχυση των γραμμάτων , θες η σύγχυση της εποχής , θες τα πολλαπλά είδωλα που αντικατοπτρίζονται ,απο τα επίσης πολλαπλά << λάμδα >>που κοσμούν την λέξη , ειναι ανεξήγητο το πως η αμφιβολλία φουντώνει , και με ωθεί σ ενα αδιάκοπο κολύμπι στις σελίδες των λεξικών . Εγκαταλείπω την προσπάθεια και τα επόμενα λεπτά με βρίσκουν στο σημείο που σε βρήκα οταν μου τα έλεγες μα δεν σε άκουγα . Ολοι στο δρόμο .. !
Και νά μαι πάλι εδώ να λούζομαι την ανυπάκοη ακοή και να προσπερνώ αιχμηρά βλέμματα . Ελέγχω την κίνηση και προσεχτικά περνώ στο απέναντι πεζοδρόμιο .Λίγη ξεκούραση στο παγκάκι , κι έπειτα στην ουρά του πηγαινέλα , όπως χθές και προχθές , για πόσο άραγε ακόμη ???
Κατά τα λοιπά .. ! Ειναι σε καλό δρόμο .. !
Ανατολή-- Δύση .. !
Μέρα -- Νύχτα .. !
Ζωή-- Θάνατος .. !
Μερικά δίπολα , φωτοσκιάσεις όμοια στασίδια , μικρές δεξαμενές όπου κοχλάζουν συμπεριφορές ανθρώπων, συν-ανθρώπων ,αλλά και πλην-ανθρώπων ..!!! Δρόμοι που σμίγουν και καταλαγιάζουν σ ενα κοινό παράπονο . Ενα παράπονο που έχει τον δρόμο του και δεν διαφέρει διόλου από το παράπονο του Μιχάλη Γκανά : <<... οσο κι αν κανείς προσέχει
οσο κι αν το κυνηγα
πάντα πάντα θά ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει .. >>
....κυρ...σαμ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου