Αφήνει έναν μακρόσυρτο αναστεναγμό και ψιθυρίζει το ξάφνιασμα της . Με τα μουσκεμένα χέρια κολλημένα στο πάτωμα προχωρεί _
_ Ωωωωωχ..! ...Κλειδώθηκα μέσα , λες?? Γούστο θάχει ..!
Η Θωμαΐς έχει ήδη γείρει το σώμα της στην πόρτα και την
σπρώχνει , κι αν κρίνει κανείς από τις γκριμάτσες του προσώπου της καταλαβαίνει
τον βαθμό δυσκολίας που αντιμετωπίζει η προσπάθειά της .
____ Φύγανε όλοι , πως έγινε ?? Φύγανε και με ξεχάσανε
μέσα !
Λέξεις βαπτισμένες στην κολυμπήθρα της αγωνίας . Φράσεις που
κατρακυλούν από τα χείλη της , όσο δε ωριμάζει εντός της η
διαπίστωση ότι -- παρά την θέληση της --
θα περάσει μια νύχτα κλειδωμένη στην μεγάλη αίθουσα σεμιναρίου
στον ημιώροφο όλο και πιότερο κρύος ιδρώτας λούζει το
πρόσωπο της .
Από κλειστοφοβία μηδέν πρόβλημα , παρ όλα αυτά αρχίζει να υφαίνεται
ατμόσφαιρα μικρού πανικού ! Βηματισμοί χιαστί οριοθετούν τον βαθμό της ατυχίας
της , κάποια στιγμή πλησιάζει το παράθυρο που βλέπει προς το λιμάνι . Πίσω από
την τζαμαρία του η νύχτα προβάρει το καινούργιο πουκάμισό της . Τά πλοία στο λιμάνι άλλα είναι αραγμένα και
περιμένουν καρτερικά και άλλα σαλπάρουν ! Ασάλευτη ακουμπά
την σκέψη της στην ρότα τους .
___ Για δες ...!.. Φεύγει το πλοίο ... φεύγει η έγνοια !.. Να
έφευγα κι εγώ .. !
Μουρμουρίζει συνεχώς κι άλλα παρόμοια , ενώ δείχνει να ξεχνιέται . Σε
λίγο νιώθει σαν να ξυπνά .Επιστροφή στο παρών .
____ Πως θα περάσω την νύχτα ?? .. Πρέπει να δράσω , πρέπει
κάτι να κάνω ….!!!
Ο θυμός της ξεχειλίζει
και την οδηγεί σ ένα πέρα - δώθε , διασχίζει οριζόντια την
μεγάλη αίθουσα σεμιναρίου .
Στον ίδιο χώρο συνυπάρχουν μια ανθοδέσμη σε χυμώδη ανεμελιά , δύο ποτήρια
μισογεμάτα , ένα χειρόγραφο κείμενο , αφημένα όλα πάνω στο κατάλευκο
τραπέζι που δεσπόζει περίπου στο κέντρο . Παρά δίπλα σκόρπια στο
δάπεδο κάτι σαν χαλιά , παντού άτακτα τοποθετημένες καρέκλες . Η Θωμαΐς
επιστρατεύει το χιούμορ της καταπιάνεται
με την παρατήρηση των αντικειμένων και προσπαθεί να
εκμαιεύσει έστω ...δυό λέξεις !!!
____ Καλώς ήλθατε καλοί μου συγκάτοικοι ...! Καλώς ήλθατε και καλώς
ηλθαααααα!!!
Κάπως έτσι ξεκινά η πρώτη γνωριμιά . Τα δάχτυλά της
φυλλομετρούν ένα χειρόγραφο κείμενο .
____ Χμ! Χμ! Ψιλούλια γράμματα , όμορφη πένα .
Το βλέμμα της ταξιδεύει στις πρώτες αράδες ... << .. Μιχάλης..
>> ... << .. Δεν είναι παραμύθι .. >> και
χαριτολογώντας ψιθυρίζει .
____ ΄Οχι βέβαια δεν είναι παραμύθι , είναι πραγματικότητα αυτό που
μου συμβαίνει τώρα . Μουρμουρίζει συνεχώς ενώ ταυτόχρονα επιταχύνει την
βιασύνη της στο ξεφύλλισμα του κειμένου ώσπου φθάνει στην
τελευταία σελίδα .
____ Χμ!.. Και όμορφη ... και ευγενική πένα !
Αφορμή για το σχόλιο της ?? Μια χαριτωμένη .. καληνύχτα
καρφιτσωμένη στο κάτω αριστερό μέρος της τελευταίας σελίδας ..
___ Καληνύχτα κι εσένα
Αφήνει το κείμενο στην θέση του , απλώνει το χέρι της και
μισοκλέβει ένα λουλούδι από την ανθοδέσμη . Προχωρεί προς το
βάθος της αίθουσας -- χώρος άπλετος - όπου βρίσκονται
κρεμασμένα με σοβαρή επιμέλεια ασημένια κουδουνάκια .
Πριν καλά -- καλά προφτάσει να κάνει τρία βήματα και ωωωωωππππ !!!
... Σκοντάφτει , σωριάζεται κάτω ! Αιτία της πτώσης ??? Μια λεκάνη
γεμάτη νερό και ...βιβλία .
Σωριασμένη καθώς βρίσκεται η Θωμαΐς στέκεται για κάποια
δευτερόλεπτα ώσπου ν απεμπλακεί αποσπασθεί ν αποκολληθεί .
Στην προσπάθειά της επάνω από μια μικρή σχισμή των ματιών της
εισβάλλει φως της ημέρας . Νιώθει τα ματοτσίνορα ν αλαφραίνουν λες
και συμβιβάζονται στην ήττα. Νικημένα από την ονειρική
περιπλάνηση τελικώς ανοίγουν ! Ξυπνάει ! Το βλέμμα της φωτογραφίζει
την πραγματικότητα . Γύρω της όλα στη
θέση τους .
____ ¨Όνειρο ήταν .!!!
αφήνει το αποτύπωμα του περιεχομένου ... είτε όνειρα είτε σχέδια είτε ελπίδα είτε το κενό .....!!!
... κυρ .. σαμ
....Εδώ στη ακρούλα της νύχτας ανεξίτηλος ύπνος στου ονείρου τα τα δίχτυα ..... κυρ ..σαμ
 |
| Προσθήκη λεζάντα |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου