Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2021

Αγαπητοί επιβάτες σας ενημερώνουμε ............!

 

 

 

 Αγαπητοί    επιβάτες  σας  ενημερώνουμε ………

 

Δεκέμβρης .   Μήνας  σκληρός , οδεύει ασθμαίνων λίγο πριν κόψει το νήμα της  καινούργιας χρονιάς . 

    Πρωινό ηλιόλουστο  με τους δείχτες του ρολογιού να δείχνουν , βαριεστημένα  μεν αλλά να δείχνουν  λίγο μετά τις δέκα .

   Περιπλανώμενος  στην πολύπαθη Ερμού  στο κέντρο της Αθήνας  σχεδόν αόρατος στο πάζλ της ανωνυμίας , ορατός όμως στο παιχνίδι του μυαλού .

  Με  βλέπω να περιδιαβαίνω  σε διαδρόμους μακρόσυρτους  και θαλάμους , σε χώρους όπου φως  μπαινοβγαίνει  στο σκοτάδι  και ανάστροφα σκοτάδι διαχέεται στο φως .

   Προσπερνώ την αγωνία μου  για την έκβαση  επικείμενων  ιατρικών εξετάσεων , δεν προσπερνώ  τις ανάσες του πλήθους που με επαναφέρουν επί γης .

   Αντιλαμβάνομαι  το σώμα μου να διαγράφει  σε αργό τέμπο  την πλακόστρωτη Ερμού .

Κράμα ανθρωπογεωγραφίας . Το αποκορύφωμα της ανωνυμίας . Πρόσωπα με σφιγμένα χείλη  αλλά και  πρόσωπα λαλίστατα .

  ΄Ανθρωποι διαφόρων ταχυτήτων  με εμφανή την διαβαθμισμένη βιασύνη τους , εξαιρετικά ρυθμισμένη  σαν κυλιόμενα συγκρουόμενα  αυτοκινητάκια  του λούνα παρκ .

   Οχλοβοή αναδυόμενη . Αναδυόμενος όμως και ο χρόνος – καίγομαι δεν έχω χρόνο --  που το κύλισμα του όμοιο  στο πέρασμα  με  εκείνο  το καυτό σίδερο  της γιαγιάς , τότε το πάλαι  ποτέ , όταν τα ροζιασμένα χέρια της  αναμετριόνταν  με ροζιασμένα ρούχα .  Μάχες προκειμένου να τιθασεύσει τις ζάρες . Το σιδέρωμα .

     Σχεδόν  ανεπαίσθητα  το σκιάξιμο  για το απογευματινό ραντεβού – διαγνωστικό κέντρο – εξαερώνεται θα έλεγα προς στιγμή  ότι  μεταλλάχτηκε  σε σκιαμαχία ..

    Απορροφημένος πια  από  τα χρώματα , και το τιτίβισμα  των εικόνων  αφήνομαι  στο κολύμπι  των συναισθημάτων τα οποία κατά ριπάς --- θα  έπρεπε τουλάχιστον – πλήττουν , διαταράσσουν  και προβληματίζουν  το είδος των ανθρώπων ..

       Κόντρα στην ροή  της ευτυχίας  μας   ένθεν  κακείθεν της Ερμού  διάσπαρτες  σποραδικές κινητές  βόμβες .

    ΄Ανθρωποι  συνάνθρωποι μας  εκτεθειμένοι  στο κρύο τυλιγμένοι μόνο  με το ρούχο  της πείνας και της εξαθλίωσης .

    Σε πλήρη  ακινησία  και με την στάση  του σώματος  τους  να σε παραπέμπουν  σε αγαλματίδια , γλυπτά , ανθρώπινα σώματα  με βαριά  βιογραφικά . 

    ….  Πινάο ……  Ασταιγως …..  Βοιθια  παρακαλο .. 

   έστω  και ανορθόγραφα  η αλήθεια  γυμνή .. !  Καθρεφτάκια που  τρεμοπαίζουν  με τις ακτίνες  του ήλιου .  Παιχνιδίζουν  στέλνοντας σινιάλα στο αμήχανο πλήθος .

     Στιγμιότυπα    που αναχαιτίζουν  το χαμόγελο  και το ευδιάθετο πέρασμα  από την αποκαλούμενη  αγορά της Ερμού .   Διάσπαρτες  κινητές βόμβες  κόντρα   στην εφήμερη  ευδαιμονία μας .  Εκρήξεις  που ανοίγουν  ατέρμονες  συζητήσεις  για την ανισότητα , αλληλεγγύη , κοινωνική πρόνοια , πρόληψη , κράτος … !!!

   Οι  συνειρμοί αβάσταχτοι στο  μυαλό μου πληθαίνουν . Σε λίγο  πέφτω πάνω σ έναν  κύριο που διαλαλούσε την πραμάτεια του , κουλουρτζής :

…..  Μου  τυλίγεται τρία παρακαλώ .. !

……. Βεβαίως …..  ορίστε …!

Ανταλλάξαμε χαμόγελα  και ρέστα  . Κάπως έτσι προστέθηκε στην παρέα μου  και η  χάρτινη σακουλίτσα με τα κουλούρια.    .   Στα επόμενα βήματα  αντικρίζω την εικόνα :

 Καθισμένος σε στάση οκλαδόν η πλάτη του αδύναμη στηριγμένη στην κολόνα , ασάλευτος , συντροφιά με τον επίσης ασάλευτο  σκύλο του . Μια πρόχειρη επιγραφή βουτηγμένη στην ανορθογραφία  πάνω σε ένα μικροσκοπικό  χαρτόνι --- κομμάτι από χαρτοκιβώτιο --   έτρεχε σαν υπότιτλος ντοκιμαντέρ : …  Πιναο …. !

 Πλησιάζω διακριτικά και προσφέρω  την σακουλίτσα με τα κουλούρια , χαμογελώντας  χαϊδεύω το  τρομαγμένο  σκυλάκι …  τελετουργικά με αργές κινήσεις  τοποθετεί το δωράκι  στο σακίδιο του  και με την γλώσσα του σώματος του  ανταποδίδει το ευχαριστώ του ..

      Κάνω σούμα στην θλίψη και απογοήτευση μου , χώνομαι  περισσότερο στο πλήθος , προσανατολίζω τον βηματισμό μου  προς το μετρό  , Σύνταγμα .. !

  Ο  άπλετος χρόνος  που μεσολαβεί  ανάμεσα στο ραντεβού μου  και η ανάγκη αποφόρτισης  διευκολύνει  την συνάντηση μου με αγαπημένο φίλο .

   Και  να  μαι  τώρα  έρμαιος   της κυλιόμενης σκάλας  η οποία αγκομαχώντας  με οδηγεί στην αποβάθρα .

     Προορισμός??  Δουκίσσης Πλακεντίας …  Στάση  ?  Χαλάνδρι

  Αναμονή … Ελαφρύ πηγαινέλα ανυπόμονων ανθρώπων ..

Δευτερόλεπτα μετά  μια γλυκύτατη φωνή  από τα μεγάφωνα  σπάει την κραταιά σιωπηλή ατμόσφαιρα 

.  Αγαπητοί επιβάτες  σας ενημερώνουμε  ότι ο ανελκυστήρας  στον σταθμό :   … Η  ζωή είναι ωραία ???   Δεν λειτουργεί  προσωρινά .. !!!

           κυρ..σαμ..

  


....  Μουσκεύουν  οι λέξεις /από το τέμπο της βροχής / βαραίνουν / κλέβουν  λίγο από την αλμύρα των δακρύων .../...

Δεν υπάρχουν σχόλια: