Χαλ(ι)άσματα ζωής .. !!!

 Κι  έμεινες μέσα μου 

ανολοκλήρωτη πρόταση 

στην στοίβα  με άπλυτα  ρούχα. 

Χωμένη  στο καλαίσθητο τσεπάκι 

του πολυζηλεμένου

 καλοκαιρινού πουκάμισου 

φάση ... ωραία 

Στριμωγμένη  λιπόθυμη 

από τον υπερβάλλοντα ζήλο τη  εμμονής 

και το άρωμα  της απλησ(τ)ίας 

κατά κόσμο  απλυσιάς . 

Και να που 

χρωματιστές ελπίδες 

σε μανταλάκια εύθραυστα.

Κρέμονται  από 

μία κλωστή 

μία φράση 

μια  στιγμή 

κακιά στιγμή 

φάση .. χάλασε..

Διάτρητη

ψευδή δικαιολογία .

Χρωματιστές ελπίδες 

σε μανταλάκια εύθραυστα  .

Κρέμονται από μια κλωστή 

του ηλιοβασιλέματος 

ο αγέρας χορεύει 

το σκοτάδι άστραψε 

η φάση ... χάλασε 

στάζουν χειμώνες στο μπαλκόνι .. !!! 

                       κυρ..σαμ.. 

 

                     

 

Τυχαία αλίευση ... !!!

 

΄Ήταν ?? Δεν ήταν ??

... Προσπαθώ ν αποτυπώσω τ όνειρο

μου διαφεύγει εκείνη η σκάλα

την ανέβαινα ? Την κατέβαινα ?

Ξεθωριάζουν οι εικόνες .

Προσπαθώ να αναδιπλώσω τ όνειρο

μα τρεμοσβήνουν

τα χαρακτηριστικά των προσώπων

ο βαθμός γνωριμίας αδιευκρίνιστος .

Προσπαθώ να αναζωπυρώσω τ όνειρο

μα οι φωνές μπλέκονται

με το τιτίβισμα του σπουργιτιού !

Προσπαθώ να ξεδιπλώσω τ όνειρο

μα χάνομαι στο ημίφως του διαδρόμου .

Βήματα γυμνά παίζουν με την ακοή μου .

Προσπαθώ να αναθερμάνω τις γεύσεις του ονείρου

μα οι μυρωδιές αναμοχλεύουν άρωμα της ΄Άνοιξης .

Κόκκοι άμμου , ψήγματα αμφιβολίας :

΄Ήταν ? Δεν ήταν ?

Φθινόπωρο?

Χειμώνας?

΄Άνοιξη?

Καλοκαίρι?

Κυκλώνας εκκολαπτόμενος σ ένα απαστράπτον βλέμμα ?

Προσπαθώ να συναρμολογήσω τ όνειρο

μα τα κομμάτια του φτερουγίζουν

στον θαμπό ορίζοντα

του ήταν ?? Δεν ήταν ?? Ίσως??

( Τυχαία αλίευση από συλλογή Ανθ(η)ποποιήματα 2021 )

κυρ.... σαμ..

.... Ανθ(η)ποτράγουδα-- αφιέρωμα .. !!!

 

..... αφιέρωμα ... !!

Δυο βήματα και πλησιάζω το ραδιόφωνο .

Τα δάχτυλά μου σχεδόν μηχανικά πιλοτάρουν την αναζήτηση ανάλογης μουσικής ..

Συλλογιέμαι !!

 Βαθαίνει το άγνωστο το ίδιο και η ελπίδα . Μακραίνει η ακτή .

Μη με ρωτάς γιατί . ΄Όχι γιατί συμβαίνει . 

Μη με ρωτάς γιατί συλλογιέμαι ... 

Μόλις και μετά δυσκολίας δύο αναπνόηχα φυγαδεύονται από τα χείλη μου .

Πλησιάζω το ραδιόφωνο δυναμώνω την ένταση του και αφήνομαι σε αφιέρωμα στους απανταχού

 φίλους και φίλες 

 συμμαθητές/τριες

 συμφοιτητές/τριες 

 που διάγουν τον βίο τους κάτω από τον ίδιο ουρανό:

 

Σε λάθος πλανήτη

κατά βάθος τα πλήθη

κολυμπούν στη λήθη .

Με αλλόκοτη φόρα

καιρό τώρα

Από την απέναντι ακτή

κάνω σινιάλο προς τα εκεί

Ξεπηδούν από τα χέρια

λευκά περιστέρια

μοιράζουν μια ευχή .

Κάλιο να ήμουν σπουργίτη

στίχος εαρινός του Ελύτη .

Θα χα βρει μια γωνιά

στις σελίδες εδώ να

Φωλιά μου φίλοι αναγνώστες

παλιοί γνώριμοι και πότες .

Μέσα στο ψάξε και στη ζάλη

ο στίχος άγιο προσκεφάλι .

Ο λόγος κάτι σαν λικέρ

που πίνεις και θέλεις ασανσέρ .. !

 

Ανθ(η)ποτράγουδα - 2021 

                   κυρ...  σαμ ..

Το ασανσερ...!

 

.. Το ασανσέρ .... !!!

 

... Απλώνω τα λάθη

με ζώνουν ενοχές

μικρά και μεγάλα πάθη

επιβάτες ασανσέρ .

Πατώ το κουμπί

κατειλημμένη εποχή

Δύο όροφοι πιο κάτω

κι όλα θυμίζουν πάτο .

Κάποια στιγμή

ανάβει φως

βελάκι προς τα κάτω

το ασανσέρ εμπρός.

Πάνω κάτω διαδρομή

συνεπιβάτης λάθος εποχής.

Ασανσέρ η σκέψη

πως ν απαλλαγώ

αργεί να φέξη

τις ανάσες μου μετρώ .

Μικρά και μεγάλα πάθη

πρωτοξάδελφα στην αγάπη

Δένδρο ζωής ότι κι αν πεις

Σκιά αγκαλιά, του ήλιου τυλιχτάρι

χελιδονιού φωλιά άνοιξης σημάδι .

Πατώ κουμπί ασανσέρ σε κάθοδο

παρτενέρ εντός συνεπιβάτης

κασκαντέρ δεινός ακροβάτης ... !!

            κυρ...σαμ..

 

 

Σε βλέπω .. !!!

 

 

                           .. Σε βλέπω .. !

 

..... Βαθαίνει το κενό η αντηλιά του καύσωνα απλώνει και αναζωπυρώνει την λάβα της θλίψης ..

ο χρόνος λες και  απώλεσε την ιδιότητα του  γιατρού ...

Εξάμηνο και το κλικ της ζωής απο-θανατίζει τις στιγμές ..

Σαρωτική η μνήμη αφήνει τα χνάρια και σωρεύει δάκρυ κρυστάλλινο , καυτό , και συνάμα αλμυρό σαν της θάλασσας το κύμα .

Σε βλέπω …

Σε ακούω .!.

Πόνος  βουβός….

Πόνος σιωπηλός ….!            κυρ.. σαμ ..

 

Αναγκαίο να γίνει .. χθες .. !!!

 

                       Αναγκαίο  να γίνει  … χθες …!

 

     Ανοίγουν τα θέατρα όπου υπάρχουν .  Ναύπλιο – Τριανόν  βίοι παράλληλοι . Από το εδώ και τότε, στο εδώ και τώρα .

 1993.. ! Τριανόν , εκείνη την ημέρα  έξω  η παρατεταμένη ροή του ψιλόβροχου  έδινε σχήμα και μορφή  στο μελαγχολικό απόγευμα .

   Μέσα ,  σχεδιασμοί ονείρων  για μελλοντική θεατρική πράξη από τους ανθρώπους  του νεοσύστατου  ΔΗΘΕΝΑ (  ΦΕΚ 455Β/24-6-93 ) το θέατρο του Αναπλιού , το θέατρο της πόλης .

  Το στήσιμο της σκηνής  και η διαμόρφωση του σκηνικού χώρου  αναγκαία κίνηση  έγινε  με προσωπική  εργασία  φίλων και στελεχών  του ΔΗΘΕΝΑ .

 ΄Έκτοτε το θεατρικό αυτό σανίδι  μεταλλασσόταν  σε δεξαμενή συναισθημάτων . Πρόβες , παραστάσεις ,εργαστήρια , άνθρωποι συνάνθρωποι δημότες της πόλης , κολυμπούσαν  άλλοτε  στα βαθιά άλλοτε στα ρηχά .

   Εκατοντάδες ρόλοι , χαρακτήρες ,  με δάνειες ανάσες ,  ζωντάνευαν επί σκηνής … Ποικίλες θεατρικές ομάδες , διαφορετικά  θεατρικά σχήματα πάνω  στην σκηνή του Τριανόν …!

Ένας παραμυθένιος κόσμος …

΄Ένας τόπος συνάντησης …

΄Ένας τόπος μνήμης .. !!!

Το εδώ και τώρα  βρίσκει το Τριανόν σε αναμονή  για συντήρηση  ολόκληρου του κτηρίου .  Λουσμένο στο σκοτάδι .. ! Οι προβολείς τα φώτα , η ζωντάνια  βοηθούντος και από την πανδημία , αποτελούν απώτερο παρελθόν ..

Η διαφύλαξη της σκηνής ( λυόμενη )  ως τόπος μνήμης , μεταφέροντας την  σε  ανάλογο χώρο προς χρήση  ίσως  απαλύνουν τα πυκνά σύννεφα που αιωρούνται πάνω από τα θεατρικά  μελλούμενα  .. !

   Η φράση μελλούμενα μου φέρνει στο μυαλό  δύο σημεία   από την αιτιολογημένη πρόταση –υπόμνημα- αίτηση  που υποβάλαμε τότε  στο  Δημοτικό συμβούλιο    ( 15-12-92 ) για την ίδρυση του ΔΗΘΕΝΑ …

Μεταξύ των άλλων αναφέρουμε :

 

……  <<……..  όλοι εμείς  αλλά και άλλοι δημότες της πόλης μας , απ όσο γνωρίζουμε  είμαστε διατεθειμένοι  να προσφέρουμε  εθελοντικά τις υπηρεσίες μας  για ένα  Δημοτικό  Θέατρο  στην πόλη που αγαπάμε … >>> … 

   Σε άλλο σημείο  υπογραμμίζουμε :

 

….  << …..  Επίσης  απώτερος  αλλά υλοποιήσιμος  πιστεύουμε  στόχος  μπορεί να είναι  η δημιουργία  ενός μικρού  αλλά  προσαρμοσμένου  στις σύγχρονες  απαιτήσεις  θεάτρου  στην πόλη μας . ( πιστεύουμε  ότι το Ανάπλι  δικαιούται  και αυτό  ενός σωστού  Δημοτικού Θεάτρου .. >>

 

    Πλέον θαρρώ πως είναι ορατή ανάγκη  να δοθεί λύση  στο θέμα του σκηνικού χώρου .  Οι αρμόδιοι  ας απεγκλωβιστούν  από τις διαπιστώσεις και να προχωρήσουν  σε ένα πρώτο δείγμα  καλής θέλησης .. !.... Αναγκαίο να γίνει .. χθες .. !!!               κυρ... σαμ ..

                                             

    σχέδιο σκηνικού παράστασης  .. Φυγή προς τα που ??  ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΑΛΙΤΣΑ  του Μάικ Κένι 

 ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ -- ΘΕΑΤΡΟΔΡΟΜΙΟ ΝΑΥΠΛΙΟΥ        

    Χειμώνας  2014  Τριανόν  Ναύπλιο ....