Οσο κι αν ακούω την φωνή σου και το σούρσιμο των ποδιών σου ....!
Οσο κι αν νιώθω τ αγγίγματά σου και την παρουσία σου ........!
Οσο κι άν το βλέμμα σου μπερδεύεται στα βήματά μου .....!
Οσο κι άν το σημείωμα γραμμένο πάνω σε χαρτοπετσέτα με << ιερογλυφική >> σου γραφή να μου λέει: .. << ...το φαγητό ειναι στο ψυγείο ... >> το δε κλασσικό υστερόγραφο να δεσπόζει : << .. αν θέλεις βάλε κι άλλο .. >> ..........!
Οσο κι αν η εικόνα σου που σε δείχνει διπλωμένη σχεδόν στα δύο , περασμένες μεταμεσονύχτιες ώρες να προβάλλεις το πρόσωπό σου απ την μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου . Διοχετεύοντας ετσι μ εξαιρετική διακριτικότητα , την μόνιμη ένοια σου και αγωνία για την ομαλή τύχη του ύπνου μας ....!
Οσο οι μέρες κι αν κυλούν , μπορεί το κενό να μεγαλώνει , παραμένεις ομως ζωντανή μέσα από τις νοσταλγικές γευσεις της μνήμης οπου ερεθίζουν τον ουρανίσκο με ανάμεικτη χαρμολύπη .... !!!
Αντε ρε Μάννα ... !!!
Το Σάββατο ( 17 Φλεβάρη ) θ ανταμώσουμε φίλοι/λες, συγγενείς, γειτόνοι στην αγαπημένη σου Θεομάννα !
Θ ανταμώσουμε για να σου πλέξουμε μαξιλαράκι που να ταιριάζει στην ξεκούραση σου .
Ακου Μάννα !!!
Τούτη την στιγμή που σου γράφω νιώθω την εντονη παρουσία την δική σου και του Αργύρη ...! Λες και τον βλέπω χαμογελαστό να σου διαβάζει το γράμμα , και σύ ανυπόμονα να ρουφάς τα λόγια του ..
Να τον προσέχεις και να σε προσέχει !!! Εδω Μάννα οι καιροί ειναι δύσκολοι ...ομως αντέξαμε και αντέχουμε ... !!! Καλή αντάμωση ...Φιλιά!!!
.....κυρ......σαμ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου