... Αγαπητέ Καρνάβαλε ... !

    Τώρα που το είναι σου βρίσκεται στο κάτω μέρος της σελίδας ,νιώθω την επιθυμία  να σου στείλω δυό λόγια , με όλο το θάρρος που μπορεί να διακατέχει εναν απλό κοινό θνητό που κατοικεί στην ίδια πόλη . 
     Δυστυχώς  δεν έχω περισσότερο χρόνο  στη διάθεση μου δεδομένου οτι μας χωρίζουν περίπου δέκα λεπτά πριν την καύση σου , και αφουγκράζομαι τα βήματα των δευτερολέπτων να πυκνώνουν ,πνίγοντας τον ψίθυρο  και την μειλίχια φωνή . Ισως να φταίει το διάτρητο άρωμα που σκεπάζει την άκρατη  εμπορευματοποίηση  και τα οσα δρώμενα  υφαίνουν την καλίγραμμη ταλαιπωρημένη ράχη σου . 
       Αγαπητέ Καρνάβαλε .. !
   Σου γράφω με κάποια διστακτικότητα  δέκα μόλις λεπτά πριν την καύση σου , δέκα μόλις λεπτά πριν το χαμόγελό σου  βυθισθεί στην φλογισμένη δεξαμενή της σιωπής .  Σου γράφω φοβούμενος μη  παρανοηθώ  γιατί όσο να πείς  δεν γνωρίζω την εσωτερική διαδρομή της σκέψης σου .  Παρακαλώ δέξου το σαν ενα μικρό βοήθημα για την ώρα εκείνη οπου το ακρωτηριασμένο σώμα θα << κόβει >> την κορδέλα των εγκαινίων της επόμενης ημέρας  η ορθώτερα της << μετακαρναβαλικής >> εποχής ..!
    Από στιγμή σε στιγμή  μια εκτυφλωτική  λάμψη , ενας χρωματιστός σπονδυλωτός ήχος θα δώσει τέλος στην επίσης χρωματισμένη σπονδυλική σου στήλη . Καλοσυνάτο πλήθος αυθορμήτως εν μέσω ιαχών και χειροκροτημάτων  θ απολαμβάνει την τελευταία σκηνή του έργου , το πυρακτωμένο τέλος . Το τέλος των χρωμάτων .
       Αγαπητέ  Καρνάβαλε .. !
 Ημίγυμνη  πλεον η ατμόσφαιρα σε λίγα λεπτά θα σου ανταποδώσει το αντίτιμο των υπηρεσιών σου , για το ισχυρό άλλοθι που μας προσφέρεις κάθε χρόνο  ωστε να μας <<βγαζεις >> από τα ρούχα της καθημερινότητας και να μας << ντύνεις >> με ρόλους μη καθημερινούς .
    Κατανοώντας την αγωνία σου  σε ότι αφορά το τι μέλλει γενέσθαι , σκέψου πως εκείνη την στιγμή όπου η τεράστια φλόγα αγκαλιάζει το καθ όλα ανυποψίαστο σώμα σου , εκείνη ακριβώς την στιγμή αγαπητέ Καρνάβαλε σκέψου πως δεν είσαι ο  μόνος  αλλά ουτε και ..μόνος !
    Ναι! Σωστά το διαβάζεις !  Μη σε παραξενεύουν  οι χλωμοί φθόγγοι  και ο παράτερος  ηχος τους . Αλήθεια σου λέω αγαπητέ Καρνάβαλε .. ! Προσπάθησε  στο βαθμό που οι δυνάμεις σου στο επιτρέπουν , μέσα στο τρελό μεθύσι  ν απομονώσεις μια απειροελάχιστη στιγμή  νηφαλιότητας , μια στιγμή όσο και το μέγεθος  μιας ίνας , και με όλη την δύναμη της ψυχής σου σκέψου , κυρίως ομως σκέψου βαθιά  ειλικρεινά φωναχτα και γιατί όχι τραγουδιστά πως δεν είσαι μόνος αλλά  ούτε και ο ...μόνος ! Μη με ρωτάς γιατί , ο χρόνος  ειναι πολύτιμος  και  τα  λεπτά κυλούν ... Απλά για σπρώξε την ματιά σου -- οσο προλαβαίνεις-- στις φωτιές που καίουν στις γύρω γειτονιές .. ! Αλλοτε  ορατές , άλλοτε αόρατες .. ! Απαγγιστρώνω το βλέμμα μου απο τ  αποκαίδια  που αφήνει στο πέρασμά της η φωτιά , μα οι ελιγμοί του καπνού τραβούν την προσοχή μου . Ενα ανυποψίαστο σπουργίτη ανοίγει τα φτερά του , το πέταγμά του διεμβολίζει τον καπνό γεγονός που γίνεται αφορμή  λέξεις φράσεις νοήματα να αιωρούνται στον ορίζοντα , κάτι σαν τα τελευταια λόγια πριν την εκπνοή σου . Λόγια που μιλούν για φωτιά . Αλλά φλόγα εσωτερική .   Τι  κι αν αλλάζουν τα πάντα γύρω μας ?? Οταν το εσω  πυρ  παραμένει άσβεστο και το πέρασμά του κατακαίει  οτιδήποτε σαθρό .,τότε στον κήπο της ψυχής  βλασταίνουν άνθη ελπιδοφόρα ! 
   Τώρα ομως  τα βεγγαλικά σκεπάζουν τον ουρανό  ο  Περού  βουτηγμένος στον φόβο γαβγίζει   τρέχει και κουρνιάζει στην αγκαλιά μου !  Σ  αφήνω .. !
       Αγαπητέ Καρνάβαλε .. !!!
  Εξω  η τελετή στην εκπνοή της . Μέσα καινούργια << μετακαρναβαλική >> εποχή .. ! Ωστόσο σ ευχαριστώ  για την συντροφιά σου και ζητώ ταπεινά συγνώμη  για την ασυνήθιστη φλυαρία μου ... ! 
                                                               κυρ... σαμ...