Σκόνη παραμυθιού .. !

Η   Γαρουφαλλιά  και  το  …μαγικό  μολύβι ..!!!

  Αφού   η  Γαρουφαλλιά  δεν  στέκεται  σ  ένα  μέρος .  Τρέχει  από  εδώ  ,  τρέχει από  εκεί  , πως  να  μην  << βαπτιστεί >>  με   τ  όνομα   τρεχαντήρω  !!!

         Έτσι  λοιπόν  η  Γαρουφαλλιά   η  τρεχαντήρω    κάθε  φορά   που  το  έσκαγε   από  το  σπίτι   ,  έριχνε   μια  δυνατή   τρεχάλα   ,  έφτανε   στην  πλατεία ,  τις   άρεσε  να  παίζει   τσουλήθρες  στις  μαρμάρινες  πλάκες   της  εκκλησίας .   Σκαρφάλωνε  και  αφηνότανε   στο  γλίστρημα .   ¨Άνοιγε   τα  χέρια  και  απολάμβανε   το  παιχνίδι  της  τσουλήθρας  .   Όσο  ο  καιρός  ήταν  καλός  ήταν  όλα  καλά .          Όταν  όμως   η  βροχή   χάλαγε  τα  σχέδια  της  η   Γαρουφαλλιά   η  τρεχαντήρω    άλλαζε  στέκι .   έμενε  σπίτι  της  .   Στεκόταν  στο  παράθυρο  και  χάζευε  την  βροχή  !Ζωγράφιζε   τις  χοντρές   υγρές  στάλες  καθώς  αυτές  σκόνταφταν   και  πλατσούριζαν   στην  αυλή  .

         Ώσπου  ένα  συννεφιασμένο   απόγευμα   ο  Αίολος   ανακάτευε  τα  σύννεφα  στον  ουρανό  σαν   μερακλής  μάγειρας   που  φρο ντίζει    για  την  νοστιμιά  και  την  γεύση !!!    Τότε  ξαφνικά  εμφανίζεται   στον  ορίζοντα   ένα  σπουργιτάκι   μουσκίδι  από  την  βροχή !   Το  περίεργο  φτερούγισμά  του  ,  αλλά  περισσότερο   το  παράξενο   ράμφος  του  τραβά  την  προσοχή   της  Γαρουφαλλιάς  .

    ______   Μπααα!!!  Τι  βλέπω???   Θαρρώ  πως  είναι  μολύβι  .  Ναι !  Ένα  ξυλένιο  μολύβι   στην  μύτη  του  σπουργιτιού !!!  Ο  αγέρας  σφύριζε !   Φσσσοοοουυυυβββββ!!!  Φσσσσσσοοοοουυυυβββββ!!!    Το   σπουργίτι  με  το  μολύβι   στο  ράμφος  κάνει  κάνα  δύο   αεροπλανικά  κόλπα  στον  αέρα   και  Τσουουουουπππππ  το  μολύβι   γλιστρά   ,  φεύγει  προς  τα  κάτω   ,  πέφτει  και  ωωωωωωωππππ!  Καρφώνεται  στην  αυλή  του  σπιτιού  !

            Η  Γαρουφαλλιά  η  τρεχαντήρω    αμέσως   αφήνει   τις  μπογιές   και  τα  χαρτιά    και   σαν  …τρεχαντήρω   δίνει  άλλη  μια   τρεχάλα  προς  την  αυλή   και  μαζεύει  το  μολύβι .

         Ένα  ξυλένιο  μολύβι  στα  χέρια  της  Γαρουφαλλιάς   .Επιστρέφει   στο  σπίτι  της  και  αμέσως  χωρίς   καθυστέρηση  αρχίζει   να  γράφει   με  αυτό  το  παράξενο  μολύβι ….. Όμως …..

     _____  Μα  τι  συμβαίνει  εδώ????  Τι  σόι  μολύβι  είναι  αυτό ??

   Η  Γαρουφαλλιά  η  τρεχαντήρω    δοκιμάζει   αρκετές  φορές   περιπλανιέται   στην  λευκή  κόλα  ,  μα  όλες  τις  φορές   τα  ίχνη  του  μολυβιού  άφηναν   το  ίδιο   μήνυμα  ….ΜΗΠΩΣ  ΦΤΑΙΩ  ΕΓΩ ??    ,  ΜΗΠΩΣ  ΦΤΑΙΩ  ΕΓΩ ??  ΜΗΠΩΣ  ΦΤΑΙΩ  ΕΓΩ ??

      Την  επόμενη   μέρα   η  Γαρουφαλλιά  τακτοποιεί  τις  πασαλειμμένες  με  μολυβένια   γραφή  λευκές  κόλες   όταν   ένα  γνώριμο  τιτίβισμα  συνοδεία  μ  ένα   φρέσκο   αεράκι  έρχεται  και  γαργαλάει  τα   αυτιά  της .

______   ΤσιουουουΤσιουου!!!   Ε  ψιτ !  Εσένα  μιλάω  ΤσιουουΤσιου!   Σπουργιτάκι  μου  καλώς  ήρθες  !!!  Πες  μου  σε  παρακαλώ  για  το  μολύβι  σου ….

   ____  Τσιου!!!  Τσιου!  Ησύχασε   θα  σου  εξηγήσω   …Τσιου …Τσιου  Τσιου  !!!  Μόνο  άκουσε  καλά  τι  θα  σου  πω …. Τσιου !  τσιου !  Τσίου !

 ______ ΑααΧ!  Σ  ευχαριστώ  ! Ευχαριστώ   σπουργιτάκι μου !

______  Τσιου !  Τσιου !  …Για  να  λυθεί  το  αίνιγμα   χρειάζεται   όταν  κοιμηθείς   να  θυμηθείς   τα  όνειρό   που  θα  δεις   και  με  χρώματα    να  το  ζωγραφίσεις …Τσίου !  Τσίουουου!!!

  _____   Κι  ύστεραααα…..Υστερααααα….!

 _____  Τσίουουου..!!!  Μη  βιάζεσαι  θα  τα  πούμε  πάλι …τσιου…τσιουουου!!! Κάνε  αυτό  που  σου  λέω   και  θα  σου  πω  τι  άλλο   χρειάζεται  ….Τσιοου…τσιου.. τώρα  σε  χαιρετώ  προς  το  παρόν  …Τσιουτσίου !!!  Τα  λέμε!!  Τσίου  τσιουουου ..!!!

    _____  Γεια  σου  σπουργιτάκιιιι !!!  Ωραααα  καλήηηηη!!!!   Ωωωχ!!! Τώρα   άραγε  θα  δω  κάποιο  όνειρο??   Θα  το  θυμηθώ  γιατί  ειμαι  και  ξεχασιάρα .

          Την  μεθεπόμενη    νύχτα   η  Γαρουφαλλιά  η  τρεχαντήρω   βλέπει   ένα  όντως   ολοζώντανο   όνειρο .  Την  στιγμή  λέει  που  ανοίγει  την  πόρτα  του  δωματίου  ξαφνικά  λέει  ένα  τεράστιο  μολυβό-δενδρο   φυτρώνει  και  φουντώνει   στη  μέση  του  δωματίου  …. Και  γύρω – γύρω  από  το  δένδρο   λέει   διάφορα  έπιπλα   χόρευαν   και  τραγουδούσαν   μίλαγαν   σαν  κανονικοί  άνθρωποι .  Η  ντουλάπα  λέει   ως  δια  μαγείας   μεταμορφώνεται   σ  ένα  μεγάλο  μουσικό  κουτί  .  Τα  καρεκλάκια  ,  τα  τραπεζάκια ,  τα  συρτάρια , λέει  ανοιγόκλειναν  ρυθμικά  ,  και  μια  μελωδική   μουσική   πλημμυρίζει   το  δωμάτιο  ,  όμορφες  νότες  ,  κι  ενας  ομαδικός  χορός  γύρω  από  το   μολυβο-δενδρο  …..

                      Ντιριρώ  -- Ντιριρώ

                           Γαρουφαλλιά  μου  τρεχαντήρω

                           Το  μολύβι  σου  είναι  βέλος

                            Ακυβέρνητη  όμοια  λέμβος

                            Ντιριρώ  __Ντιριρί

                            Ξαγρυπνώ  στο  τρεχαντήρι

                            Γαρουφαλλιά  το  μολύβι 

                            Αγκαλιά  μου  και  στολίδι

                             Ντιριρώ  ___ Ντιριρώ

                             Γαρουφαλλιά  μου  τρεχαντήρω

                             Το  χαμόγελό  σου  είναι  έρως

                              Η  χαρά  μου  δεν  έχει  τέλος .

      Κάποια  στιγμή  η  Γαρουφαλλιά  μεθυσμένη  από  χαρά  ανοίγει  τα  μάτια  της  ,  πετάγεται  από  τον  ύπνο   της  και  μονολογεί 

  _____ …Ονειροοο  ήταν !  

         Βλέπει   πως  όλα  τα  έπιπλα  ήταν  στη  θέση  τους …Αλλά  τ όνειρο  ακόμη  ζωντανό  μέσα  της  ,τα  χρώματα  ,  η  μουσική  ,  ο  χορός   ,  το  φουντωτό   μολυβό-δενδρο  . Την  επόμενη  μέρα  η  Γαρουφαλλιά  η  τρεχαντήρω  αναλαμβάνει  δημιουργική  δράση   και  αποτυπώνει  στο  χαρτί  τα  ολοζώντανο  όνειρό  της . Μια  πανέμορφη  ζωγραφιά !

         Το  πρωί  εμφανίζεται  πάλι  το  σπουργίτι ..στο  παράθυρο  της  Γαρουφαλλιάς ..

      _____   Τσίουου!!!  Τσίουουουου!  Και  τώρα  Γαρουφαλλιά   που  ζωγράφισες  τα  όνειρό  σου   ,  θα  χρειασθεί   να   διαλέξεις   τρία  σημεία   στην  πόλη   σου   και  να  γράψεις   το  μήνυμα  …ΜΗΠΩΣ  ΦΤΑΙΩ  ΕΓΩ    …  με  μικρά   η  κεφαλαία   δεν  έχει  και  τόσο  σημασία  …  τσιου..τσίου !

    ______  Σπουργιτάκι   μου    είσαι  πολύ  καλό … Βεβαίως    και  θα  τρέξω  … άλλωστε  τι  τρεχαντήρω   ειμαι??? 

          Η  Γαρουφαλλιά  μέχρι  να  διαλέξει   σημεία   πέφτει  σε  βαθιά  σκέψη   και  περισυλλογή …Για  λίγο  όμως   γιατί  αμέσως   καταλήγει    σε  ποια  σημεία   θα  γράψει  το  μήνυμα  .  Διαλέγει  λοιπόν  τον   πεσμένο  τοίχο  του  Σχολείου , έναν  παλιό  ανεμόμυλο ,  και  το  Δημαρχείο  της  πόλης .

           Στο  Δημαρχείο  μάλιστα  η  Γαρουφαλλιά  η  τρεχαντήρω   παίρνει  το  θάρρος  και  την  πρωτοβουλία  να  τρυπώσει   στο  γραφείο  του  Δημάρχου   και  ν  αφήσει   ανάμεσα   στα  υπόλοιπα   σιωπηλά   χαρτιά   την  ζωγραφιά  της   με  την  υποσημείωση   …ΜΗΠΩΣ  ΦΤΑΙΩ  ΕΓΩ …..

       Έτσι  την  άλλη  μέρα  το  σύνθημα  της  Γαρουφαλλιάς    στόλιζε   τον  πεσμένο  τοίχο  του  Σχολείου   .  τον  παλιό  ανεμόμυλο  , και  τον   τοίχο  του  Δημαρχείου  .  Οι  άνθρωποι   της  γειτονιάς   αλλά  και  οι  επισκέπτες    της  πόλης  ,  άλλοι  ξαφνιασμένοι  άλλοι  με  απορία , το  κοιτούσαν , ενώ  αρκετοί   το   συλλάβιζαν   ψιθυριστά …

_____  Μ  η  π  ω  ς  φ   τα α ί ω     ε  γ ω  

_____Μ η π ω ς φ τ α  ι ω       ε γ  ω      

  _____  Μ η π ω ς    Φ  τα  α  ι  ω     Ε  γ  ω……

           Η  Γαρουφαλλιά  η  τρεχαντήρω   κρυμμένη   σε  μια  ακρούλα   παρατηρούσε   τα  βλέμματα  ,  τις  γκριμάτσες  των  ανθρώπων   ,  κι  έτσι  όπως   γελούσε   κρυφά   μην  την  ακούσουν    κόντεψε   να  σκάσει   από  το  πολύ  γέλιο  …

  ____ ΧΧΧΧΜΜΜΜΑΑΑΧΧΧΑΑΑΜΜΠΠΠΜΜΠΠΑΑΑΑΑΜΠΠΠΠ …!!!!

      Όταν  χώθηκε  στο  Δημαρχείο   γέλασε  περισσότερο  με  τον  Δήμαρχο .  Ξαφνιάστηκε  τόσο  πολύ  ο  Δήμαρχος   και  προσπαθούσε  να  καταλάβει   πως  βρέθηκε  η  ζωγραφιά   στο  γραφείο  του  .   Βάζει  τις  φωνές ..

 _____  Ελάτε  όλοι  στο  γραφείο  μου….

    Ρωτούσε  και  ξαναρωτούσε

 _____ Πως  βρέθηκε  αυτό  το  χαρτί  στο  γραφείο  μου ..??? 

     Ρωτούσε  συνέχεια  ο  Δήμαρχος   αλλά  οι  υπάλληλοι  ζάρωναν  το  πρόσωπο  τους ,  σήκωναν  τους  ώμους   τους  και  σχεδόν  σαν  χορωδία   απαντούσαν  όλοι  μαζί

 ____  Δεν  γνωρίζουμε  κύριε  Δήμαρχε…δεν  γνωρίζουμε   ….!!!

     Όμως  ο  Δήμαρχος  όσο  κοιτούσε  την  ζωγραφιά   όλο  και  περισσότερο   του  περνούσε   ο θο                   ο  θυμός ,  γλύκαινε  το  πρόσωπο  του , μαλάκωνε  το  βλέμμα  του .  Ώσπου  στο  τέλος  λέει

    ____   Μια  στιγμή  …σκέφτηκα   κάτι …σε  λίγες  μέρες    ξεκινούν  οι  εκδηλώσεις 

   <    Της  γειτονιάς  μας  η αυλή >  …..η  ζωγραφιά  αυτή  δεν  είναι  άσχημη !!!  Μπορεί

    Να  τυπωθεί   και  να  γίνει  αφίσα  των  εκδηλώσεων  μας !!!

      Αμέσως  δίνει  εντολή   να  πραγματοποιηθεί  η  πρόταση  του .

             Η  Γαρουφαλλιά  η  τρεχαντήρω   μόλις  μαθαίνει  τα  καλά  νέα   καμάρωνε  ,  χόρευε  ,

και  τραγουδούσε ….. Γιούχουουου!!  Γιούχουουου!!!  Γιούχουά !! Μπράβο  μου  Γαρουφαλλιά              

  Καμάρωνε  για  την  είδηση  αυτή .  Περισσότερο  όμως  καμάρωνε  γιατί  τώρα  πια   είναι  έτοιμη    να  δοκιμάσει  το  μαγικό  μολύβι ..  Έτσι  κι  έγινε !

     Πραγματικά  το  αίνιγμα  λύθηκε  και  το  μολύβι   απελευθερώθηκε  και  ξεχύθηκε   σε  καινούργιες  περιπέτειες  γραφής .  Από  τότε  η  Γαρουφαλλιά  η  τρεχαντήρω   δεν  αποχωρίζεται   διόλου  το  μαγικό   μολύβι  ! Γράφει  ζωγραφίζει  !!! Συνομιλεί  με  το  σπουργιτάκι    που  τώρα  πια  την  επισκέπτεται  συχνά  , και  μοιράζονται  τις  ιστορίες  που  βγαίνουν  από  το  μαγικό   μολύβι  !!!   
                                                            κυρ..σαμ ..