Να την ακούς την βροχή .. !

 

Να την ακούς την βροχή .... !!!

΄Έξω βρέχει . Βρέχει καταρρακτωδώς . Σκόρπιες σκέψεις όπως και οι σημειώσεις προσπαθούν να απεμπλακούν από το μποτιλιάρισμα περιμένουν υπομονετικά να μπουν στο παιχνίδι .

Το πορτατίφ ευ-διάθετο , πάντα πρόθυμο διαλύει το ημίφως κι έρχεται με την σειρά του ν αναδείξει διαδρόμους απογείωσης .. ΄Έξω βρέχει ακατάπαυστα ! ΄Έτσι όσο κρατάει ένα βλέμμα , κλέβω λίγο από την αστραπή για να περιθάλψω κόκκους λάμψης και βροντής . Το μολύβι σωριάζεται στο ημίλευκο χαρτί .. Τα μάτια χωρίς να το θέλουν κλείνουν . Σύρονται στις διαθέσεις της φλύαρης γκριμάτσας . Στιγμιαίο σκοτάδι και στην επαναφορά σκοντάφτω στο ολοζώντανο φτερούγισμα ενός σπουργιτιού που αλλάζει συνεχώς θέση . Πετά χαμηλά και σχεδόν γεωμετρεί το υγρό μπαλκόνι . Φτερουγίζει και με την μικροσκοπική μύτη του τσιμπολογάει ότι βρίσκει μπροστά του κάνοντας που και που με τον λεπτεπίλεπτο λαιμό του περιστροφές διοχετεύοντας την ευχαρίστηση του .

Παρατηρώ διακριτικά την συμπεριφορά του όπως τώρα που με τα αραχνοΰφαντα φτερά του επιχειρεί ένα τίναγμα , το φέρνει πάνω στην ράχη του κάγκελου να περπατά να δοκιμάζει καινούργιο φτερούγισμα να το μετανιώνει να παραμένει κοιτώντας με στα μάτια τιτιβίζοντας , συνομιλώντας .. Και αυτό όσο να πεις διευκολύνει την οπτική επαφή μας .

Απορροφημένος από τις εκφράσεις του , προσπαθώ να μεταφράσω τον τρυφερό λόγο του , προσπαθώ να αποκρυπτογραφήσω την γλώσσα του σώματος .. Μια σταλίτσα σώμα κι όμως λαλίστατο . Τώρα δα που γράφω τούτες τις αράδες νιώθω τα λόγια του να περνούν σαν υπότιτλοι στην υγρή εικόνα . Νιώθω το σπουργίτη πάνω στην ράχη του κάγκελου -- κυριολεκτικά και μεταφορικά -- να με κοιτά και να μου λέει : ..... Να την ακούς την βροχή όταν σου χτυπά το παράθυρο , σε παροτρύνει να στρέψεις το βλέμμα σου στις σκόρπιες λακκούβες γεννημένες από ανθρώπου περπατησιά ...

Σε παροτρύνει να τραβήξεις την κουρτίνα και το βλέμμα σου να σκοντάψει στην τιτάνια προσπάθεια του μουσκεμένου άστεγου να αποσώσει ότι μπορεί από το περιεχόμενο κατεστραμμένου κάδου απορριμάτων .

Να την ακούς την βροχή όταν σου μιλάει γιατί ξεγυμνώνει αλήθειες που θυμίζουν την αποτυχία του ανθρώπινου είδους ...!

Ναι νιώθω το τιτίβισμα του σπουργιτιού να μου λέει : ... Να την ακούς την βροχή .. !!!

κυρ .. σαμ ..