...και ο ήλιος το βιολί βιολάκι του ... !

           ..Από την τρυπιδούλα  της φυλακής ..

Στην μεσοτοιχία του .. περίμενε  προς το .. φεύγα  μετέωρος στο κενό που αφήνει η μισάνοιχτη πόρτα νιώθω ένα τρεχειό και μια φωνή ν ακινητοποιεί την βιασύνη μου !

 Στρέφω το βλέμμα μου και αυτό γλιστρά στους αόρατους αεροδιάδρομους όπου άνθρωποι έγκλειστοι προσπαθούν να κάνουν ορατά τα σιωπηλά όνειρά τους !!!

 Απόγιομα και ο ήλιος το βιολί βιολάκι του έτοιμος για την καθιερωμένη βουτιά !

 Μια βραχνιασμένη φωνή ρίχνει λάσο λέγοντας μου με σχετική αγωνία :

 .. κύριος .. κύριος .. τώρα θυμήθηκα τι ήθελα να σας πω .. το έχω γράψει όμως ….

 

 Ξαφνιασμένος και αμήχανος βρέθηκα να κρατώ στην παλάμη μου ένα χαρτάκι ταλαιπωρημένο ..

 

 …. κύριος ..κύριος πάρτε το μόνο διαβάστε το έπειτα .. έξω ..

 

  Χαμογέλασε και τράπηκε σε φυγή σωματική και πνευματική .. ! Το κενό της πόρτας μηδενίστηκε , αφήνω πίσω μου το θόρυβο της, περνώ στην έξοδο .

 Το χαρτάκι πλεούμενο στα δάχτυλά μου .. ! Στα επόμενα λεπτά αποκαθιστώ τις ζάρες του και αφήνομαι στην γραφή του : .

.

 << ...καλοί είναι και οι ποιητές γιατί διατηρούν τα όνειρά μας , μα οι παράνομοι τα πραγματοποιούν .... >>

 

 και από κάτω Ν.Μ.

                                                κυρ.... σαμ...