Ναι, ήμουν παρών στην κατολίσθηση
|
|
|
|
|
|
|
|
Βουλιάζει το μολύβι στην αφράτη διαδρομή, οι πατημασιές σημάδια σε
χωματένιους δρόμους. Πληγές διάσπαρτες, αποξηραμένα λουλούδια φρουροί ακοίμητοι
σε κήπους ανθηρούς.
Περπατώ! Το βήμα μου αργό, οδηγεί σκέψη και σώμα. Πυκνά σύννεφα χορεύουν στην
πίστα τ' ουρανού. Κάτω απ' τον ίδιο ουρανό, ένας κήπος Δονείται απ' τ'
άρωμα, πράσινες συστάδες δενδρυλλίων με το ρυθμικό λίκνισμα τους
ανταποκρίνονται στο κάλεσμα του αγέρα.
Κλείνω τα μάτια και περιλούζομαι το χάδι της σιωπηλής απουσίας. Τ' αποτυπώματα
των δαχτύλων μου στο καντράν του τηλεφώνου ψελλίζουν την επερχόμενη κλήση.
Ήμουν παρών στην τελευταία κατολίσθηση. Χμ! Χμ! Επιστρέφω. Λέξη, φράση
μουλιασμένη από ελπίδα και προσμονή.
Σε βλέπω να μου χαμογελάς αναμαλλιασμένη και παραδομένη στις διαθέσεις του
αγέρα. Στο βλέμμα σου πυρακτωμένος ο πόθος ν' ανεβοκατεβαίνεις σκαλοπάτια κι
εγώ να σε κυνηγώ, μα όσο σε πλησιάζω εσύ απομακρύνεσαι...
Μήτε στο τελευταίο πλατύσκαλο προφταίνω. Το αντάμωμα σιωπή γεμάτη τρέμουλο στα
χείλη και στο βλέμμα.
Ναι, ήμουν παρών στην τελευταία κατολίσθηση...
κυρ .. σαμ
λ.....Escalier Selaron Santa Teresa Rio de janeiro
Βραζιλία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου