….. Τρέχει το μυαλό μη και προλάβει την χαραμάδα κλειστή . Με τόση συννεφιά πάνω από την πόλη , αλλά και στην μέσα μας πόλη . Στην πόλη που κρύβεται μέσα μας . Στην πόλη που ανασαίνει μέσα μας . Δεν έχει σημασία τόσο το όνομα της όσο η ανθρωπογεωγραφία που αναπτύσσεται εντός μας .
Τρέχει το μυαλό μη και προλάβει ίχνη ηλιαχτίδας , και από το ποδοβολητό πάνω στα χωματένια χνάρια νιώθει την σκόνη , τον μπουχό που γεννά αυτή η αναπόληση ..
Σκόρπια συννεφάκια λικνίζονται στον αέρα της καραντίνας , σχηματοποιούν ανθρώπινα πρόσωπα , αγαπημένα ανθρώπινα πρόσωπα βαπτισμένα στην κολυμπήθρα της απουσίας .. Με ευμετάβλητα χαμόγελα , γκριμάτσες , και χίλια δύο κολπάκια τους .
Και είναι τόσο έντονη η εικόνα τους που θαρρείς πως τρυπούν τους τοίχους του δωματίου γλιστρούν από τις ρωγμές του χρόνου σαν την κάπνα του τσιγάρου που συνεχίζουν να παιχνιδίζουν όπως τότε .. !!!
Η γεωγραφική θέση του …τότε .. χαρτογραφείτε διαφορετικά και αναρτάται στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου με ανάλογη διάθεση και έκφραση .. Ο εγκλεισμός αναζωπυρώνει τα ταξίδια του μυαλού . Υπάρχει χρόνος .. ¨Άπλετος χρόνος. Χρόνος λεωφορειόδρομος που διευκολύνει την περισυλλογή επιβατών . Είτε ανθρώπων , είτε στιγμών , που περιμένουν καρτερικά έστω την εξ αποστάσεως έγνοια μας . Το φτερούγισμα της θετικής σκέψης βρίσκει τις κρυψώνες , βρίσκει τα θερμά κλίματα , όπως τα αποδημητικά πουλιά που αλλάζουν τόπο …
Ναι! Υπάρχει άπλετος χρόνος , χρόνος λεωφορειόδρομος .. ! Προσοχή στα άσκοπα κορναρίσματα είναι κρίμα να ρυπαίνουμε τις ψυχές μας .. !
... κυρ .. σαμ ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου