Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2020

Σελίδα από ημερολόγιο δοκιμών ... !!!

 2  ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ  ΔΟΚΙΜΩΝ ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΑΡΚΟΥ  ΕΡΓΑΣΤ. ΘΕΑΤΡ. ΠΡΑΞΗΣ

 

… Κι  εκεί που  πάω να ξεμυτίσω  από μια πρόχειρη τέντα  ακριβώς απέναντι  από το πάρκο πιάνει το μάτι μου μια περίεργη  κινητικότητα  από  διάφορους τύπους . Διασχίζουν το πάρκο  χιαστοί  φορώντας  για παπούτσια  μια υποβόσκουσα  βιασύνη . Και όλοι καταλήγουν  σ ένα  σημείο . Ασάλευτοι , ακίνητοι , με καρφωμένα τα βλέμματα τους στο μπαλκόνι της απέναντι πολυκατοικίας !!!

   Αδύναμος  ν  αντισταθώ  στην περιέργεια μου  τους ακολουθώ . Εν τω μεταξύ στην μικρή αυτή απόσταση , σ ένα απόμερο  παγκάκι  κατάκοπος από κούραση  ένας Άι  Βασίλης  παχουλός – παχουλός – κατακόκκινος , με πάλλευκα γέρικα γένια . Ξ απόσταινε. Δίπλα του  ένα τεράστιο  χαρτόκουτο .  Τον πλησιάζω .

---  Σεβάσμιε  γέροντα  τι κουβαλάς  μέσα στο κουτί ???

Το βλέμμα του  διαπερνά  μ  ελιγμούς   τα ολοστρόγγυλα  μικροσκοπικά  γυαλιά του  κι  εύχαρις   ξεκινά το τραγούδι  :

------  Χο..!  Χο..!  Χοοοο!!!  Χοοοοοοο !!!  Χο..!!  Χο.!  Χοοοοοοοοοο !!!!

Προσπαθώ  να μεταφράσω τα λόγια του  όταν ξαφνικά … !  Μια γυναίκα  πάνω σ ένα αυτοσχέδιο πατίνι κρατώντας και αυτή ένα χαρτόκουτο  παρουσιάζεται μπροστά του .

-------  Συγνώμη κ.   Άι   Βασίλη μου   έγινε λάθος  κουτί .  Αυτό είναι το δικό σας .. ! 


Αυτά είπε η γυναίκα και αρπάζει το άλλο κουτί από το παγκάκι  αφήνοντας  το χαρτόκουτο  που κρατούσε στα χέρια της ..

--------  Χοοοο !  .. Χοοοοοοο .. !!!  

Ψελλίζει έντρομος  ο γέροντας  παρακολουθώντας  ταυτόχρονα την γυναίκα που εξαφανίζεται κάνοντας ζιγκ  ζαγκ  με το πατίνι της .  Περνά κάθετα  το πάρκο , και χάνεται  στους πεζόδρομους της πόλης .

Σε λίγο φθάνει σε μια τεράστια πλατεία . Κοντοστέκεται σ ένα παλιό ιστορικό κτίριο . Βλέπει φώτα , ακούει φωνές μέσα ..  Ανακουφισμένη  αποδεσμεύεται από το πατίνι  και προχωρεί στο εσωτερικό του παλιού ιστορικού κτιρίου .  Διεμβολίζει τις βαριές κόκκινες κουρτίνες  που κρέμονται στην είσοδο  και κατευθύνεται αποφασιστικά  στο κέντρο της μικρής θεατρικής σκηνής .Εν μέσω χειροκροτημάτων αφήνει το χαρτόκουτο  στο σημείο  που  απαιτεί ο ρόλος του .  Έτσι το ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ  αγαπημένοι μου συνταξιδιώτες/τισσες έκτοτε   παραμένει  έγκλειστο  επί σκηνής περιμένοντας καρτερικά  την λήξη της καραντίνας ....!!!

                 ... κυρ .... σαμ ...


 

Δεν υπάρχουν σχόλια: